واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس تماشاچی هستند

به گزارش باشگاه آلومینیوم، سعید ابراهیمی در گفت‌وگو با فلزات آنلاین با اشاره به وضعیت تولیدکنندگان در کشور، بیان کرد: در حال حاضر تولیدکنندگانی قادر به ادامه فعالیت هستند که از سرمایه در گردش کافی برخوردار باشند و در مقابل واحدهای تولیدی که نقدینگی بالایی ندارند، شرایط مناسبی نداشته و به سختی به مسیر خود ادامه می‌دهند؛ متاسفانه در این شرایط امکان اخذ وام و تسهیلات نیز برای تامین منابع مالی وجود ندارد. از دلایلی که باعث شده تا اکنون واحدهای تولیدی به سرمایه در گردش بیشتری نیاز داشته باشند می‌توان به افزایش قیمت مواد اولیه، خرید شمش آلومینیوم به صورت نقدی و فروش محصولات به صورت اعتباری در بازار مصرف اشاره کرد؛ ضمن اینکه در این شرایط حقوق کارکنان نیز باید در موعد مقرر پرداخت شود. گفتنی است که این مشکل مختص به صنعت آلومینیوم نبوده و اکثر تولیدکنندگان به دلیل عدم تمایل مشتریان به خرید نقدی، ناچار به فروش محصولات به صورت مدت‌دار هستند؛ این در حالی است که تولیدکنندگان مواد اولیه، محصولات خود را فقط به صورت نقدی به تولیدکنندگان صنایع پایین‌دستی عرضه می‌کنند. لازم به ذکر است که ما به دلیل توان پایین دستگاه پرس اکستروژن مجموعه از بیلت‌های استاندارد استفاده نکرده و با خریداری ضایعات آلومینیومی، بیلت آلومینیومی بر اساس سایز مورد نیاز خود را ریخته‌گری می‌کنیم؛ در برخی مواقع تامین‌کنندگان مواد اولیه، تمایلی به فروش ضایعات نداشتند اما اکنون به دلیل شرایط متغیر و نامتعارف بازار، تامین‌کنندگان اقدام به دپوی ضایعات نمی‌کنند. علاوه‌براین مشکلات، میزان تقاضا برای پروفیل آلومینیومی هم بسیار کاهش یافته و بازار مصرف دچار رکود شده است اما برخی از شرکت‌های بزرگ که برند مشهوری دارند، از وضعیت بهتری برخوردار هستند. در این شرایط میزان تولید و فروش واحدهای تولیدی کوچک‌مقیاس بسیار پایین است و دولت نیز هیچ حمایتی از کسب‌و‌کارهای زودبازده به عمل نمی‌آورد و در مقابل تمرکز خود را روی شرکت‌های بزرگ قرار داده است؛ در صورتی که در گذشته واحدهای کوچک‌مقیاس از حمایت‌های لازم برخوردار بودند. در حال حاضر به سبب تعیین شرایط دشوار برای ارائه تسهیلات از سوی بانک‌ها مانند ارائه وثیقه‌های ملکی معتبر و معدل حساب بالا، تولیدکنندگان امکان اخذ وام را ندارند؛ صنعتگران برای اخذ وام، باید مبلغ مشخصی را در بانک سپرده‌گذاری کنند و این در حالی است که بعد از سپری کردن مراحل دشوار و طولانی نیز ممکن است موفق به دریافت تسهیلات نشوند. تمام این موانع و شرایط باعث می‌شوند تا تولیدکنندگان منصرف شده و برای اینکه با مشکلات بیشتری مواجه نشوند، به دنبال اخذ وام نباشند.

کمبود نیروی کار، گره کور ریسمان صنعت

وی در خصوص سایر مشکلات صنعتگران، اذعان کرد: در حال حاضر یکی از مشکلات اصلی دیگر ما و اکثر تولیدکنندگان در کشور، کمبود نیروی کار ماهر است. متاسفانه این مشکل به حدی حاد است که برخی از سازمان‌های دولتی که در گذشته پس از برگزاری آزمون‌های‌ ورودی و ارزبابی دقیق داوطلبان، نیروی انسانی را استخدام می‌کردند، اکنون برای جذب نیرو در سطح شهر اقدام به نصب تابلوهای تبلیغاتی کرده‌اند. باید گفت که اکنون افراد در مشاغلی که حقوق ماهانه هفت یا هشت میلیون تومانی دارند، مشغول به‌کار نمی‌شوند زیرا هزینه‌های زندگی و هزینه‌های تامین مایحتاج اولیه بسیار افزایش یافته است. گفتنی است که این مشکل نشات گرفته از تصمیات غیرکارشناسی مسئولان است زیرا میزان حقوق پایه تعیین شده جوابگوی نیاز نیروی کار نیست و از سودی دیگر پرداخت حتی این مبلغ کم برای تولیدکنندگان صنایع‌ پایین‌دستی که امکان افزایش قیمت محصول و در پی آن افزایش درآمد را ندارند، ممکن نیست؛ در صورتی که شرکت‌های بزرگ و تولیدکنندگان مواد اولیه به راحتی امکان پرداخت حقوق‌های بالاتر به کارکنان خود را دارند. لازم به ذکر است که قیمت محصولات نسبت به سال گذشته افزایش نیافته و در مقابل دولت به طور کامل ۹ درصد ارزش افزوده را از تولیدکنندگان مطالبه می‌کند؛ اگر تولیدکنندگان امکان افزایش قیمت محصول نهایی را داشتند، به راحتی قادر به پرداخت حقوق و کسب رضایت بیشتر کارکنان بودند.

این فعال صنعت آلومینیوم در همین راستا ادامه داد: افرادی که در خطوط تولید پروفیل به‌کار گرفته می‌شوند، باید از مهارت کافی برخوردار باشند که متاسفانه همان طور که ذکر شد تولیدکنندگان با چالش کمبود نیروی متخصص مواجه هستند؛ البته افراد تازه‌کار هم می‌توانند پس از کسب مهارت‌های لازم در کارگاه مشغول به فعالیت شوند اما چالش بعدی اینجاست که اکثر افراد علی‌رغم زمان و هزینه‌ای که صرف آموزش آن‌ها شده، تمایلی به ادامه کار در مجموعه نداشته و منصرف می‌شوند. عدم تمایل نیروی کار ایرانی به فعالیت در واحدهای صنعتی باعث شده تا کارفرمایان برای رفع نیاز خود، از نیروی کار خارجی استفاده کنند. لازم به ذکر است که در حال حاضر سه نفر در این مجموعه مشغول به‌کار هستند اما ما نیاز به جذب حداقل هفت نفر دیگر داریم؛ به همین دلیل برای حل این مشکل به نهادهای مربوطه مراجعه کرده و پیگیری‌های فراوانی را به عمل آوردیم اما در نهایت نتیجه‌ای حاصل نشد. علاوه بر چالش کمبود نیروی کار، محدودیت‌ها انرژی نیز یکی از مشکلات مشترک صنعتگران در کشور است؛ اکثر واحدهای صنعتی در فصل تابستان با قطعی برق و در فصل زمستان با قطعی گاز مواجه هستند. به عنوان مثال ما در تابستان با دو روز قطعی برق در هفته و در زمستان سال گذشته حدود ۱۰ روز با قطعی گاز روبه‌رو شدیم. در این شرایط تولیدکنندگان برای جبران عقب‌ماندگی‌ها، پرداخت حقوق کارکنان و تحویل به‌موقع محصولات به مشتریان، به دنبال فعالیت در روزهای تعطیل هستند اما به دلیل عدم تمایل کارکنان، موفق به اجرای این کار نمی‌شوند. لازم به ذکر است که با توجه به قیمت مولدهای برق و قیمت گازوئیل، خرید مولد برای ما مقرون به صرفه نبود و به همین دلیل در زمان محدودیت‌های انرژی، ناچار به تعطیل کردن مجموعه شدیم.

تولید یا مونتاژ!

ابراهیمی در رابطه با ماشین‌آلات و دستگاه‌های مورد استفاده در خطوط تولید پروفیل آلومینیومی، تصریح کرد: ماشین‌آلاتی که در داخل ساخته می‌شوند، در نهایت محصول مونتاژ قطعات خارجی و تعداد محدودی از قطعات داخلی هستند؛ به همین دلیل باید گفت که ماشین‌آلات ایرانی به طور کامل در داخل بومی‌سازی نشده و تنها برخی از پمپ‌ها توسط صنعتگران داخلی تولید شده‌اند. گفتنی است که قطعات پرس اکستروژنی که ما در خط تولید از آن بهره می‌بریم چینی، اوکراینی و ترک بوده که خوشبختانه در بازار وجود دارند و ما مشکلی برای تامین قطعات یدکی نداریم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا تاکنون این مجموعه به سبب ذوب ضایعات آلومینیومی با چالش‌های زیست‌محیطی روبه‌رو شده است، گفت: خوشبختانه به دلیل سابقه طولانی مجموعه و موقیعت کارگاه که در شهرک صنعتی و به دور از منطقه مسکونی واقع شده، ما مشکلی در این زمینه نداریم؛ همچنین باید اضافه کنم که میزان ذوب و ریخته‌گری بیلت، تنها برای رفع نیاز مجموعه بوده و ما آلودگی زیادی را به محیط زیست وارد نمی‌کنیم. در حال حاضر کارگاه‌هایی که به تازگی راه‌اندازی می‌شوند، باید حد فاصل تعیین شده بین کارگاه‌های ریخته‌گری تا منطقه مسکونی را رعایت کرده و از بگ فیلترها استفاده کنند. در پایان باید خاطرنشان کنم که شرایط تولیدکنندگان داخلی قابل قیاس با تولیدکنندگان ترک نبوده و علی‌رغم تمام زحمات مسئولان برای برقراری امنیت در منطقه و صادرات محصولات به کشورهای عراق و سوریه، اکنون تولیدکنندگان ترک به راحتی جای ما را در بازار این کشورها تسخیر کرده‌اند.