مقابله با تغییرات اقلیمی؛ بهانه اروپا برای طرح "مالیات بر کربن"

به گزارش باشگاه آلومینیوم به نقل از ایرنا، معمار و مغز متفکر این طرح اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپاست که از سال ۲۰۱۹ این ماموریت مهم را دنبال کرده است. او به طور پیوسته در تمام دیدارها، نشست ها و کنفرانس‌های بین المللی روی چیزی به نام مالیات یا عوارض بر دی اکسید کربن تمرکز کرده است.

بر اساس این طرح از کالاها بر اساس میزان دی اکسید کربنی که در مسیر تولید آنها تصعید شده، مالیات یا عوارض دریافت خواهد شد. برای خواننده هوشمند آشکار است که اینجا دی اکسید کربن در واقع نام دیگری برای اکسیژن است. در واقع اروپایی‌ها طرحی در دست دارند برای فروش اکسیژن.

منطق پشت قضیه این است که برای تولید انرژی دو ماده لازم است، سوخت و اکسیژن. اگر تولید کنندهای سوخت (نفت و گاز) قرار باشد بهایی دریافت کنند، چرا اکسیژن باید رایگان باشد؟

پارلمان اتحادیه اروپا در همین ماه آوریل امسال، طرح مالیات بر دی اکسید کربن را به اتفاق آرا تصویب کرد.

اتحادیه اروپا تلاش دارد از طریق سازمان تجارت جهانی، این نوع عواض را اجباری کند.

پیش‌بینی می شود اتحادیه اروپا برای هر تن دی اکسید کربن ۳۰ دلار عوارض دریافت کند.

در یک سناریوی دیگر نشان داده می شود که سود صادرات نفت بر اساس بشکه ای ۳۰ تا ۴۰ دلار، ۳۰ درصد کاهش خواهد یافت. برخی از صادر کنندگان نفت که در مسیر استخراج، انرژی بیشتری صرف می کنند، مانند روسیه، به دلیل داشتن «رد پای کربنی» بزرگتر، مجبور خواهند بود عوارض بیشتری نسبت به مثلاً عربستان سعودی پرداخت کنند.

این عوارض شامل حال سایر کالاها هم می شود. به عنوان مثال فولاد و آلومینیومی که با سوخت‌های فسیلی تولید شده باشند، توان رقابت در داخل بازار اروپا را نخواهند داشت.

این ترفند می تواند راهی برای بیرون کردن رقبایی مثل چین و روسیه باشد. ضمن اینکه سپر زیبای حمایت از محیط زیست می‌تواند از برنامه ریزان در برابر انتقادها محافظت کند. گفته می شود این عوارض می تواند سود تولید کنندگان فولاد را تا ۴۰ درصد کاهش دهد.

در روزهای گذشته در مذاکرات گروه هفت، نشست ناتو و دیدار سران اتحادیه اروپا با جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا، همواره موضوع تغییرات اقلیمی و همچنین کنترل بیماری های واگیردار تکرار شده است.

اتحادیه اروپا و انگلیس به هیچ عنوان پنهان نمی کنند که قصد دارند از فرصت پیش آمده، از این شوک وارد شده به بشریت، استفاده کرده و استانداردها و مقررات بین المللی جدیدی وضع کرده و قدیمی ها را «اصلاح» کنند.

فون در لاین سه شنبه گذشته در پایان دیدار با رئیس جمهوری آمریکا در یک کنفرانس خبری از طرح پیشنهادی اتحادیه اروپا برای اصلاحات در دو سازمان بهداشت جهانی و تجارت جهانی خبر داد.

انگلیس و اتحادیه اروپا معتقد هستند سازمان بهداشت جهانی باید به سیستم های نظارتی بیشتر مجهز شده و توانایی پیش‌بینی و اعلام وضعیت خطر در همه گیری های آینده داشته باشد.

طرح ایجاد یک پایگاه داده های بین المللی در زمینه بیماری های واگیردار و گذرنامه بهداشتی برای ثبت بیماری ها و واکسن های افراد هم اکنون در دستور کار قرار دارد.

یکی از مولفه های قدرت در جهان امروز توانایی وضع مقررات و استانداردها است. نباید فراموش کرد که قوانین دریانوردی را انگلیس تدوین کرد که امروز نیز یکی از مزیت ها و مولفه های قدرت این کشور را تشکیل می دهد.

گذرنامه به صورت امروزی آن و قوانین و مقررات مربوط  به عبور و مرور از مرزها نیز تقریباً در اوایل قرن بیستم ابتدا توسط انگلیس مطرح شد.

سازمان تجارت جهانی نیز به گفته آنها نیاز به اصلاح دارد تا بتواند طرح مالیات بر دی اکسید کربن اتحادیه اروپا را اجباری کند. جالب است که بدانیم رئیس فعلی هر دوی این سازمان‌ها از کشورهای آفریقایی هستند و چه بسا همین عدم تعهد به قدرتهای غربی یکی از دلایل آنها برای ایجاد اصلاحات باشد.

سازمان تجارت جهانی اعلام کرده است که باید زمینه های قانونی بودن طرح اتحادیه اروپا را بررسی کند. چرا که به زعم آنها، این نوع مالیات می تواند رقابت سالم و در شرایط برابر را مخدوش کند.

مدیرکل سازمان تجارت جهانی می گوید «ما باید اطمینان حاصل کنیم این پیشنهاد موجب محروم شدن کشورهای در حال توسعه و برتری محصولات تولید داخل (اروپا) نمی شود».

شوق اتحادیه اروپا و انگلیس محدود به تدوین مقررات و استانداردهای محیط زیستی و بهداشتی نیست. آنها تلاش دارند برای دنیای سایبری نیز مقررات تدوین کنند. اصرار آنها بر حملات سایبری و دروغ پراکنی در فضای مجازی همه برای زمینه سازی و قبولاندن این پیشنهاد است.

در جهان امروز علاوه بر فضاهای مادی نقل و انتقال مانند هوا، فضا، دریا و راه های خشکی، مسیرهای اطلاعاتی سایبری نیز اهمیت زیادی دارند. دنیای آینده را کسی اداره خواهد کرد که این شاهراه ها را در دست داشته باشد، همانطور که دنیای قدیم را سالار دریاها اداره می کرد و می کند.

بحث بر سر عوارض فولاد و آلومینیوم یکی از موارد مناقشه برانگیز بین آمریکا و اتحادیه اروپا است. آمریکا در زمان ترامپ تعرفه گمرکی بیشتری روی فولاد و آلومینیوم اتحادیه اروپا وضع کرد. در نتیجه صادرات این موارد به آمریکا به شدت کاهش یافت.

دولت جو بایدن برخلاف انتظار اروپایی ها، این تعرفه ها را لغو نکرد. اروپا می داند که دنیا مواجه با اضافه تولید این دو کالا است و باید به ترتیبی رقبا را از دایره خارج کرد.

اورسولا فون در لاین در کنفرانس خبری سه شنبه ۱۵ ژوئن به خبرنگاران گفت که اتحادیه اروپا این حق مشروع را دارد که مقابل به مثل کند، اما برای نشان دادن حسن نیست، تا شش ماه از اقدام تلافی جویانه پرهیز خواهد کرد و به مذاکرات با آمریکا فرصت خواهد داد تا به نتیجه برسند.

آمریکا و اروپا از سال ۲۰۰۴ به این طرف در زمینه صنایع هوایی اختلاف داشته و در سازمان تجارت جهانی علیه یکدیگر شکایت مطرح کرده اند. در حدود بیست سال گذشته این دعواها به نتیجه خاصی نرسیده است. فون در لاین در پایان دیدار با جو بایدن به خبرنگاران گفت در ادامه مذاکرات قبلی گروه کاری اتحادیه اروپا، امروز و در ملاقات با جو بایدن توافق شد که به این دعوا خاتمه داده شود.

شرکتهای بوئینگ و ایرباس یکدیگر را متهم می کنند که بیش از مقدار مورد توافق در سازمان تجارت جهانی از کمکهای دولتی استفاده کرد و بنا بر این اصل رقابت سالم را نقض کرده اند. بر اساس توافق ۱۹۹۹، تا یک سوم بودجه یک پروژه را می توان از منابع دولتی تامین کرد. حال این دو شرکت علیه یکدیگر این اتهام را مطرح می کنند که بیش از یک سوم از تسهیلات دولتی بهره برده اند.

در این زمینه نباید ظهور چین به عنوان یک رقیب در صنایع هوانوردی تجاری را از یاد برد. چین به سرعت در حال کم کردن فاصله خود با تولید کنندگان اصلی هواپیماهای تجاری است. امسال اولین هواپیمای تولیدی چین که از نظر جثه رقیب بوئینگ ۷۳۷ یا ایرباس ۳۲۰ است وارد خطوط هوایی داخلی چین خواهد شد.

نتیجه گیری

اتحادیه اروپا قصد دارد نظام جدیدی برای مصرف اکسیژن طراحی کرده و از طریق سازمان‌های بین المللی مانند سازمان تجارت جهانی، رعایت آن را اجباری کند. با این اقدام، بر اساس برخی از برآورد ها، تا حدود یک سوم سود صادر کنندگان نفت، بدون هیچ زحمتی به جیب اتحادیه اروپا و شرکت‌های خصوصی سرمایه گذار خواهد رفت.

این موضوع باید برای کشور ما که صادر کننده نفت و سایر مواد انرژی بر است، نگران کننده باشد. باید توجه داشت که مفهوم «پترو دلار» یا دلار نفتی نیز در واقع چیزی نیست جز مجموعه ای مقررات و استانداردها و فرایندهای دیوان سالاری که اجازه می دهد نفت با دلار معاوضه شده و درآمد حاصل از آن در بازار جهانی قابل مبادله باشد.

دور از ذهن نیست که به زودی چنین سیستمی حول مصرف اکسیژن نیز شکل گرفته و شاهد پدیده «اکسو یورو» باشیم. مثلا بعید نیست که اتحادیه اروپا باند یا اوراق قرضه بر اساس موجودی اکسیژن جو چاپ کرده و به فروش برساند. به نظر شگفت آور است اما بسیاری از پیشامدهایی که تا چند سال فقط در قالب فیلم‌های علمی تخیلی قابل تصور بودند، اکنون واقعیت یافته اند.

با توجه به تجربه دو دهه گذشته از دردسرها و هزینه هایی که پیوستن بدون مطالعه به معاهدات جهانی برای کشور ایجاد کرده است، باید در زمینه هرگونه تایید یا پیوستن به اینگونه معاهدات که متضمن هزینه های طولانی مدت برای کشور است، فوق العاده احتیاط کرد.