سردرگمی تولیدکنندگان آلومینیومی

به‌گزارش باشگاه آلومینیوم، علی چراغی در گفت‌وگو با فلزات آنلاین، بیان کرد: شرایط تولید طی دو ماه گذشته به مراتب از سال 1400 دشوارتر شده است. درحال‌حاضر، حدود 120 نفر در مجموعه مشغول فعالیت هستند که با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه و نوسان نرخ ارز، مشخص نیست که بتوانیم همچنان با همین تعداد نیروی انسانی به فعالیت خود ادامه دهیم. اکنون قیمت دلار دوباره افزایش یافته و شرایط بازار به قدری نابسامان است که امکان برنامه‌ریزی بلندمدت برای تولید وجود ندارد. متأسفانه علی‌رغم شعارها و وعده‌های مسئولان در جهت حمایت از تولید، شرایط در هر سال بدتر از قبل می‌شود و نمی‌توان برنامه مشخصی برای تولید داشت.

ضربه مهلک جنگ روسیه و اوکراین بر صنعت آلومینیوم

وی درخصوص تأمین ماده اولیه و چالش‌های موجود در این زمینه، عنوان کرد: شمش آلومینیوم، ماده اولیه مورد استفاده در خط تولید این شرکت است که ازطریق بورس کالای ایران خریداری می‌شود. ما شمش را قبل از آغاز سال جدید، 95 هزار تومان به‌ازای هر کیلوگرم خریداری می‌کردیم اما درحال‌حاضر قیمت آن در بورس به حدود 70 هزار تومان به‌ازای هر کیلوگرم رسیده است؛ یعنی حدود 25 هزار تومان به‌ازای خرید هر کیلوگرم شمش تنها در مدت دو ماه ضرر کرده‌ایم. قیمت آلومینیوم به‌دنبال جنگ روسیه و اوکراین کاملاً هیجانی تا مرز چهار هزار دلار رشد پیدا کرد و حالا که تب این افزایش قیمت فروکش کرده و به حدود 2700 دلار رسیده است، طی این مدت کوتاه متحمل زیان مالی شدیدی شده‌ایم. حتی اگر بخواهیم با نرخ کنونی دلار به تولید خود ادامه دهیم، بازهم مشخص نیست قیمت آلومینیوم در آینده چطور خواهد شد و تولیدکنندگان در چنین شرایطی سردرگم شده‌اند.

مدیرعامل شرکت پیمان پروفیل آسیا در ارتباط با وضع عوارض صادراتی بر محصولات معدنی و فلزی، مطرح کرد: در مدتی که این بخشنامه از جانب دولت وضع و اجرا شد، صادرکنندگان بخشی از مشتریان خارجی خود را از دست دادند که این امر شامل حال ما نیز شد. انواع مقاطع و پروفیل آلومینیومی صنعتی، ساختمانی و آلیاژی تولید شده در مجموعه به کشورهای عراق، افغانستان و ترکیه صادر می‌شود که پس از وضع عوارض صادراتی، ما ناچار به توقف فروش صادراتی محصول شدیم اما خوشبختانه پس از لغو این بخشنامه، شرایط به مرور زمان بهبود یافته است و امیدوار هستیم با تثبیت نرخ ارز و قیمت شمش آلومینیوم، بتوانیم صادرات خود را رونق بخشیم.

شرایط تولید بسیار دشوار شده است

چراغی در ادامه به معضل کمبود و گران‌شدن انرژی اشاره کرد و گفت: قیمت گاز طی سال گذشته، حدود 20 برابر رشد پیدا کرد و از سوی دیگر، قرار است قیمت برق نیز در سال جاری افزایش یابد. متأسفانه هزینه‌های تولید به‌طور دائمی درحال افزایش است و شاید سود حاصل از تولید ما با پنج سال گذشته تفاوت چندانی نداشته باشد اما هزینه‌های مرتبط با تولید درحدود 10 برابر شده است. افزایش حقوق و دستمزد کارگران، رشد قیمت حامل‌های انرژی، هزینه نگهداری ماشین‌آلات و ... شرایط را برای تولیدکنندگان بیش از پیش دشوار ساخته است. تابستان سال گذشته خسارات فراوانی را به دنبال قطعی برق در بخش تولید و دستگاه‌های مجموعه متحمل شدیم. خسارت 500 تا 600 میلیون تومانی برای سیستم‌های کامپیوتری مجموعه که به دلیل نوسان برق آسیب دیدند، تنها بخشی از زیان حاصل ناشی از قطعی برق بوده است. ضمن اینکه کوره‌های موجود در کارخانه باید حدود یک تا دو ساعت پیشگرم شوند تا بتوانیم عملیات شمش‌ریزی را در آن‌ها انجام دهیم. گاهی درست زمانی که ما آماده اجرای این عملیات هستیم، برق قطع می‌شود و ما سه تا چهار ساعت زمان مفید را برای تولید از دست خواهیم داد.

وی با اشاره به عرضه شمش آلومینیوم در بورس کالای ایران، تصریح کرد: زمانی‌ که قیمت شمش در بورس درحدود 89 هزار تومان به ازای هر کیلوگرم بود، ما این محصول را برای مصرف سه ماه مجموعه خریداری کردیم. درحال‌حاضر، قیمت شمش به حدود 70 هزار تومان به‌ازای هر کیلوگرم رسیده است و اگر ما بتوانیم به‌میزان تولید مدنظر خود دست پیدا کنیم، باز هم در فروش محصول نهایی ضرر خواهیم کرد. درواقع، شفافیت ساز و کار خرید و فروش ماده اولیه در بورس مناسب است اما نوسان قیمت جهانی آلومینیوم و همچنین نرخ ارز شرایط تولید را دشوار کرده است.

نرخ بهره وام‌های بانکی بسیار بالاست

این تولیدکننده مقاطع و پروفیل آلومینیومی ضمن انتقاد از عملکرد دولت از تولیدکنندگان بخش خصوصی، اظهار کرد: فعالان این بخش مدت‌ها است که قید حمایت دولت را زده‌اند. ما مبلغ چهار میلیارد و 300 میلیون تومان تسهیلات از بانک دریافت کرده بودیم که موعد تسویه آن، چهاردهم فروردین ماه سال جاری بود. با توجه به تعطیلات نوروز، ناچار به بازپرداخت آن طی دو تا سه روز بعد شدیم که مبلغ هشت میلیون تومان بابت دیرکرد از ما دریافت کردند. این درحالی است که دولت در سایر کشورها مانند ترکیه مشوق‌هایی را برای تولیدکنندگان خود درنظر می‌گیرد که همین مسأله منجر به توسعه و پیشرفت صنعت آلومینیوم در این کشور شده است.

چراغی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه "ارزیابی شما از کیفیت محصولات آلومینیومی داخلی با نمونه‌های مشابه خارجی چیست"، بیان کرد: ازآنجایی‌که امکان دسترسی به دانش و تکنولوژی روز دنیا برای تولید انواع محصولات آلومینیومی وجود ندارد و همچنین واردات ماشین‌آلات و دستگاه‌های جدید به‌سختی انجام می‌شود، بنابراین رقیبان همسایه گوی سبقت را از ما ربوده‌اند. زمانی‌که یک تولیدکننده مصمم به واردات یک دستگاه معمولی چینی است، باید هزینه‌های مختلف گمرکی، مالیاتی و ... را پرداخت کند که صرقه اقتصادی چندانی ندارد. بر همین اساس ما از ماشین‌آلات داخلی در خط تولید مجموعه استفاده می‌کنیم و اگر مسئولان همکاری‌های لازم را برای واردات دستگاه‌های جدید داشته باشند، به‌دنبال استفاده از تجهیزات و ماشین‌آلات به‌روز در خط تولید هستیم.

گرفتار تحریم‌های داخلی هستیم

وی درخصوص تأثیر تحریم بر صنعت آلومینیوم، عنوان کرد: تولیدکنندگان داخلی بیشتر از آنکه گرفتار تحریم‌های خارجی باشند، درحال دست و پنجه نرم‌ کردن با تحریم‌های داخلی هستند. سازمان امور مالیاتی کشور، هیچ توجهی به شرایط تولیدکنندگان ندارد و هنگامی که یک تولیدکننده نتواند به دلایل مختلف مالیات خود را پرداخت کند، با جریمه هنگفت از سوی این سازمان مواجه خواهد شد. ما همواره به دنبال پرداخت قانونمند انواع مالیات از سال 1390 تا 1396 بوده‌ایم اما علی‌رغم ارائه فاکتورهای خرید و فروش رسمی تا سال 1400، هنور مشخص نیست چه مبلغی را برای مدت چهار سال مجموعه درنظر گرفته‌اند که این مسأله برای ما قابل هضم نیست.

مدیرعامل شرکت پیمان پروفیل آسیا در ارتباط با اجرای طرح توسعه، تصریح کرد: به‌دنبال افزایش خط تولید کارخانه همراه با اشتغال‌زایی و درآمدزایی بیشتر هستیم اما شرایط تولید به نحوی است که فعلا از اجرای آن منصرف شده‌ایم و به افرادی که قصد حضور در عرصه تولید را دارند، پیشنهاد می‌کنیم که به‌دنبال سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگری باشند. چراکه تولیدکنندگان قدیمی نیز صرفاً به‌دلیل علاقه به این بخش همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند و واقعیت امر این است که تولید از رونق سالیان گذشته برخوردار نیست.

چراغی در پایان یادآور شد: بسیاری از تولیدکنندگان به‌دلیل افزایش هزینه‌های تولید، ناچار به تعطیلی مجموعه خود شده‌اند و چالش مالیات نیز به‌شدت عملکرد آن‌ها را تحت‌تأثیر قرار داده است. بنابراین امیدوار هستیم دولت حمایت‌های لازم را از تولیدکنندگان قدیمی داشته باشد تا بتوانیم همچنان به فعالیت قانونمند خود ادامه دهیم.