دولت مسیر پیشرفت تولید را مسدود کرده است

به گزارش باشگاه آلومینیوم، محمدرضا درخشان در گفت‌و‌گو با فلزات‌آنلاین در رابطه با زمینه فعالیت شرکت نورد قم و سبد محصولات آن توضیحاتی ارائه داد و افزود: این مجموعه با ۳۷ سال سابقه در صنعت آلومینیوم، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان ورق‌های استاندارد آلومینیوم و گرده‌های سایز بزرگ در کشور به شمار می‌آید که سبد محصولات آن شامل اسلب‌های آلومینیوم، ورق‌های ساده یک در دو متر، ورق‌های ابعادی در ضخامت و سایز‌های مختلف، ورق‌های کاتد، گرده‌های ظروف پرسی سنگین و پولک آلومینیوم در ضخامت و قطرهای گوناگون می‌شود. گفتنی است که این شرکت محصولات خود را علاوه بر استان قم در سایر استان‌های کشور نیز عرضه می‌کند و استراتژی آن تولید محصولات باکیفیت و تغییر فرایندهای سنتی به شیوه‌های مدرن به منظور جلوگیری از واردات محصولات نیمه‌ساخته آلومینیومی و خروج ارز از کشور، جذب طیف گسترده‌ای از مشتریان و برندسازی است.

وی ارزیابی خود را از وضعیت تولیدکنندگان محصولات نیمه‌ساخته آلومینیومی در کشور، بیان کرد: متاسفانه باید گفت که صنعت آلومینیوم ایران، صنعت پیشرفته‌ای به شمار نمی‌آید و اکثر تولیدکنندگان تمرکز خود را به جای توسعه فعالیت‌ها روی بقای مجموعه معطوف کرده‌اند زیرا به سبب مانع‌تراشی سازمان‌های دولتی، دغدغه‌های فکری و چالش‌های فراوان، بخش عمده‌ای از انرژی و زمان آن‌ها صرف برطرف کردن مشکلات می‌شود. در نتیجه با در نظر گرفتن شرایط فعلی نمی‌توان انتظار پیشرفت داشت و حتی برخی از شرکت‌های مطرح که محصولات باکیفیتی را به بازار عرضه می‌کنند نیز تحت فشار قرار دارند. ازاین‌رو باید اذعان کنم که در زمینه ریخته‌گری و نورد آلومینیوم نسبت به سایر کشورها (هند و ترکیه) صرف نظر از عراق، افغانستان و پاکستان عقب‌تر هستیم؛ البته باید به نکته مهمی اشاره کنم که هوش و ذکاوت صنعتگران ایرانی، ذره‌ای از تولیدکنندگان این کشورها کمتر نیست و یکی از دلایل اصلی پیشرفت صنایع آن‌ها، عدم سنگ‌اندازی و مانع‌تراشی‌های متعدد در مسیر تولید از سوی دولت است.

زنبور درشت بی‌مروت را گوی، باری چو عسل نمی‌دهی نیش مزن

مدیر واحد ریخته‌گری شرکت نورد قم با اشاره به یکی از چالش‌های اصلی موجود در صنعت و حوزه تولید کشور، عنوان کرد: یکی از محصولات نیمه‌ساخته آلومینیومی پولک آلومینیوم است که از آن برای تولید تیوب‌ها، کپسول‌های آئروسل و… در صنایع بهداشتی، شیمیایی و دارویی استفاده می‌شود. زمانی که ما شمش آلومینیوم را از بورس کالای ایران خریداری می‌کنیم باید علاوه بر قیمت شمش، ۱۰ درصد مالیات بپردازیم که در صورت عرضه آلومینیوم با قیمت ۱۵۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم، بهای خرید آن با احتساب مالیات حدود ۱۶۵ هزار تومان به ازای هرکیلوگرم است. پس از خرید شمش و تبدیل آن به ورق آلومینیومی، تولیدکننده باید ۱۰ درصد مالیات خرید مواد اولیه را در قیمت آن لحاظ کند اما این روند در این نقطه به پایان نمی‌رسد و در زمان فروش نیز ۱۰ درصد دیگر بر بهای ورق افزوده می‌شود. باید توجه داشت که ۱۰ درصد اولیه از قیمت ۱۵۰ هزار تومان حساب شده و در هر مرحله با انجام فرایندی روی محصول و افزایش ارزش آن، مقدار مالیاتی که باید پرداخت شود نسبت به حلقه‌‌های ابتدایی تولید بیشتر است. البته مجددا پس از تبدیل ورق به پولک آلومینیومی، تولید و فروش تیوب به صنایع مصرف‌کننده، پرکردن تیوپ‌ها از محصولات مختلف (چسب و خمیر دندان) و فروش به بنکدارها و خرده‌فروشی در فروشگاه‌ها، به صورت مجزا در هر مرحله ۱۰ درصد مالیات به دولت پرداخت می‌شود. باید اضافه کنم که این جریان بدون در نظر گرفتن سایر هزینه‌ها بوده و به سبب روند نامتعارفی که شکل گرفته است، سازمان‌ امور مالیاتی بدون توجه به درآمد بنگاه‌ها که حتی ممکن کمتر از سال قبل باشد، مبلغ بیشتری را برای مالیات آن‌ها در نظر می‌گیرد.

درخشان در همین راستا ادامه داد: به این ترتیب اگر موانع مسیر تولید رفع شده و حاشیه سود صنعتگران متناسب با سرمایه‌گذاری‌های انجام شده باشد، هیچ شکی در این نیست که تمایل به توسعه و گسترش فعالیت‌ها افزایش می‌یابد اما زمانی که تولید درگیر حواشی و معضلات فراوان باشد، تولیدکننده امکان پیشروی ندارد و به بقای مجموعه رضایت خواهد داد. به عبارت دیگر، اگر سازمان‌های دولتی از واحدهای صنعتی و تولیدی حمایت‌های لازم را به عمل نمی‌آورند، مسیر حرکت‌ها آن‌ها را با تصمیم‌گیری‌های غیرکارشناسی ناهموارتر نکنند. مجددا تاکید می‌کنم که رشد صنایع فلزی در سایر کشورها در سایه تلاش تولیدکنندگان و عدم سنگ‌اندازی دولت‌ها محقق شده است و مسلما با تغییر موضع‌گیری دولت‌های خارجی، نتیجه همانند شرایط فعلی صنعت و تولید در ایران خواهد بود. لازم به ذکر است که تولیدکنندگان با پرداخت مالیات مخالف نیستند و درخواست آن‌ها اخذ مالیاتی متناسب با درآمد و برخورداری یکسان از مزیت‌ها است؛ به همین دلیل با تعیین مبالغ هنگفت، تنگ‌تر کردن حصار مشکلات و تحت فشار قرار دادن افراد، نتیجه‌ای جز انجام اقدامات نامتعارف برای فرار مالیاتی دور از انتظار نیست.

مدیر واحد ریخته‌گری شرکت نورد قم در رابطه با کیفیت محصولات نیمه‌ساخته آلومینیومی در کشور، تصریح کرد: در ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که در حال حاضر بخش عمده‌ای تولیدات این مجموعه شامل تسمه آلومینیومی با عرض ۱۴ تا ۱۵ سانتی‌متر و ضخامت چهار تا پنج میلی‌متر است که برای تولید پولک آلومینیومی استفاده می‌شود؛ به همین دلیل ظرفیت تولید ورق آلومینیومی این مجموعه همانند شرکت‌های بزرگ نیست اما از نظر کیفیت ورق‌های آلیاژی و استاندارد آلومینیومی، می‌توان گفت که صنعتگران ایرانی همچنان جای پیشرفت داشته و باید همگام با افزایش تناژ تولیدی آن‌ها، ارتقای مولفه‌های کیفی به منظور جلب رضایت مشتریان و افزایش خرید محصولات داخلی به جای خارجی در اولویت قرار بگیرد.

وی در خصوص شرایط تولیدکنندگان در زمان بازنشستگی اظهار داشت: متاسفانه تفکر اشتباهی نسبت به کارفرمایان و تولیدکنندگان در کشور شکل گرفته است و به جای تشویق از تلاشگرانی که در مشاغل کاری سخت و زیان‌آور فعالیت داشته‌اند، این افراد پس از پایان دوره کاری خود باید درگیر بروکراسی‌های اداری برای بازنشستگی باشند و حقوق پایینی که به آن‌ها تعلق می‌گیرد با تاخیر پرداخت می‌‌شود. این در حالی است که فعالیت تولیدکنندگان و گردش چرخ تولید یکی از ملزومات رشد اقتصاد کشور بوده و این افراد به جای سرمایه‌گذاری در سایر حوزه‌ها که به مراتب مشکلات کمتری هم دارند، با ایجاد فرصت‌های شغلی و کارآفرینی مانع از ایجاد ناهنجاری‌های اجتماعی در جامعه شده‌اند.

جهش تولید در گرو تامین نهاده‌های تولید

درخشان در پاسخ به این سوال که آیا چالش محدودیت‌های مصرف انرژی تاثیر منفی‌‎ای روی فعالیت‌های این مجموعه داشته است، ابراز کرد: به طور حتم معضل قطعی برق روی فعالیت اکثر واحدهای صنعتی تاثیر گذاشته است و ما هم از آن بی‌نصیب نبوده‌ایم اما با توجه به موقعیت این کارخانه که احتمال دارد تا چند سال دیگر نسبت به نقل مکان آن قدام کنیم، شدت این مسئله برای شرکت نورد قم بسیار زیاد نبوده است. در نتیجه مناسب‌ترین معیار برای اندازه‌گیری خسارت‌های وارد شده از معضل قطعی برق، واحدهای فعال در شهرک‌های صنعتی هستند که با مشقت فراوان و خریداری مولدهای برق، انرژی مورد نیاز خود را تامین می‌کنند و اگر برای ادامه تولید تنها منبع آن‌ها برق شبکه سراسری باشد، تعطیل کردن مجموعه مقرون به صرفه‌تر است. لازم به ذکر است که در سال گذشته به سبب عدم مدیریت صحیح منابع و صادرات گاز، هشدارهایی مبنی بر کاهش میزان مصرف گاز به ما اعلام شد؛ در همین راستا مواردی که نبود آن‌ها به روند تولید لطمه وارد نمی‌کرد، حذف کردیم اما میزان مصرف گاز کوره‌ها برای ذوب آلومینیوم مقدار معینی است که نمی‌توان آن را کاهش داد و ماموران اداره گاز بدون اطلاع قبلی و عدم توجه به وجود مذاب داخل کوره‌ها، نسبت به پلمپ کنتور گاز مجموعه اقدام کردند. رفع این مشکل و فک پلمپ کنتور حدود هفت روز به طول کشید که در این مدت از برنامه تولید خود عقب افتادیم زیرا مواد اولیه سایر بخش‌های کارخانه توسط واحد ریخته‌گری تامین می‌شود؛ ازاین‌رو جهش تولید زمانی محقق خواهد شد که تامین نهاده‌های اصلی تولید اعم از انرژی با چالشی روبه‌رو نباشد.