با بهرهداری از مجتمع آلومینیوم جنوب (سالکو)، صنعت آلومینیوم کشور در حوزه بالادست جان دوبارهای گرفت و این نوید را به صنایع پاییندستی داد که با تکمیل فازهای بعدی این مجتمع، نگرانیها در زمینه تأمین مواد اولیه به حداقل برسد. ضمن اینکه زمزمههایی از احداث «آلومشهر» در قلب منطقه ویژه اقتصادی لامرد به گوش میرسد که غایت آن تولید و صادرات محصولات آلومینیومی با ارزشافزوده بالا خواهد بود.
بهگزارش باشگاه آلومینیوم، فلزات آنلاین در این خصوص با اکبر ترکان، رئیس هیأتمدیره مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب گفتوگویی داشته که در ادامه میخوانیم:
در سال گذشته علیرغم وجود مشکلات متعدد، وضعیت مطلوبی را تجربه کردیم. در حال حاضر، از دو بخش فروش برخوردار هستیم که یکی فروش در بورس کالا بوده که الزامی است و بهطور هفتگی دو تا سه هزار تن شمش خالص آلومینیومی را در این رینگ صنعتی برای صنایع داخلی کشور عرضه میکنیم که بخشی از آن به فروش میرود. بخش دیگر فروش نیز بابت واردات مواد اولیه بهصورت تهاتر، از کشور خارج میشود؛ چراکه بهازای تولید هر تن آلومینیوم، دو تن آلومینا باید تأمین گردد. تأمینکنندگان مواد اولیه مثل کک کلسینه (CPC) و آلومینا، در ازای این تأمین، شمش آلومینیومی تحویل میگیرند. بنابراین تقریباً یکسوم از محصولات خود را برای تأمین مواد اولیه صادر میکنیم. همچنین بهازای تولید هر تن آلومینیوم، بهمیزان 500 کیلوگرم آند باید مصرف شود که چه آند وارداتی باشد و چه تولید داخلی، ماده اولیه آن کک کلسینه (CPC) است که حتماً باید ازطریق فروشندگان بینالمللی تأمین گردد زیرا آلومینا بهمیزان موردنیاز در داخل کشور تولید نمیشود. ظرفیت تولید جاجرم برای مجموع آلومینیومسازان در سراسر کشور کفایت نمیکند. قدیمیترین کارخانههای تولید آلومینیوم اولیه یعنی ایرالکو، المهدی، هرمزال و ظرفیت جدید نصبشده در جاجرم بهمنظور ذوب آلومینیوم و سالکو، با میزان آلومینایی که شرکت آلومینیای جاجرم دراختیار آنها قرار میدهد، نمیتوانند نیازهای خود را بهطور کامل تأمین کنند.
خوشبختانه این مشکل از ابتدای آغاز فعالیت تاکنون برای شرکت سالکو بهوجود نیامده است. برق منطقهای تأمینکننده شرکت سالکو بهطور جدی مراقبت میکند تا برق شرکت سالکو بههیچعنوان قطع نشود؛ چراکه خسارت بسیار سنگینی برای آلومینیوم بهوجود خواهد آمد. تاکنون خوشبختانه مورد حمایت همهجانبه وزارت نیرو قرار داشتیم و به نوعی شرکت سالکو در اولویت کاری این وزارتخانه قرار گرفته است.
همانطورکه میدانید، درحالحاضر میزان آلومینیومی که در کشور تولید میشود، فراتر از میزان نیاز کشور است. در مصارف داخلی کشور، میزان مصرف آلومینیوم 250 هزار تن در سال بوده و این درحالی است که ظرفیت تولید آلومینیوم در کشور بیش از 750 هزار تن است که توسط شرکتهای تأمینکننده مانند ایرالکو، سالکو، المهدی و هرمزال تولید میشود. بنابراین، مازاد این میزان تولید آلومینیوم، به بازارهای صادراتی جهانی صادر میشود. درحالحاضر، ماده خام به کشورهای دیگر صادر میشود؛ لذا میبایست صنایعی مانند کابلسازی، رادیاتورسازی، تولید ورق آلومینیومی، لولهسازی، تولید پروفیل آلومینیومی، ریختهگری محصولات آلومینیومی مانند سرسیلندر، پیستون و همچنین تولیدکنندگان رینگ آلومینیومی که مصرفکنندگان عمده آلومینیوم در کشور هستند، رشد پیدا کنند تا بتوانند از آلومینیومی که تولید میشود، بهره ببرند تا این محصول بهصورت ماده خام صادر نشود.
به همین علت وزارت صمت در منطقه ویژه اقتصادی لامرد، در مجاورت کارخانه صنایع آلومینیوم جنوب، «آلومشهر» را برای استقرار صنایع پاییندست آلومینیوم احداث کرده است. ما نیز ابزارهای حمایتی درنظر گرفتیم که تولیدکنندگان صنایع پاییندستی آلومینیوم که تصمیم به استقرار واحد تولیدی خود در منطقه ویژه اقتصادی لامرد دارند، با تسهیلات مناسب بتوانند شمش آلومینیومی موردنیاز خود را از سالکو بهصورت نسیه بهمدت 6 ماه، تأمین کنند.
شرایط کنونی موجود، مانند شرایط بهوجود آمده در سال 1350 در استان اراک است که شرکت ایرالکو راهاندازی شد. این درحالی بود که در آن سال، هیچیک از صنایع پاییندستی آلومینیومی وجود نداشتند و در سالهای بعد این صنایع در استان اراک راهاندازی شدند. بهطوریکه هماکنون، حدود 150 شرکت فعال در حوزه آلومینیوم در این استان واقع شده که از شرکت ایرالکو شمش خالص آلومینیومی دریافت کرده و محصولات آلومینیوم متنوعی تولید میکنند.
امیدوار هستیم در منطقه ویژه اقتصادی لامرد نیز این اتفاق رخ دهد و بیش از 100 تولیدکننده فعال محصولات آلومینیومی، در لامرد مستقر شوند و مواد اولیه موردنیاز خود را از سالکو دریافت کنند تا از این طریق بتوانیم محصول نهایی مانند رینگ آلومینیومی خودرو، بدنه سیلندر اتومبیل، سرسیلندر، سیم و کابل، رادیاتور و قطعات آلومینیومی را به کشورهای دیگر صادر کنیم. برای تحقق این امر، سیاستهای حمایتی مناسبی نیز درنظر گرفته شده است. آلومینیوم درحالحاضر مانند طلا در بازار جهانی معامله و قیمتگذاری میشود و با این تفسیر، حاضر شدیم به تولیدکنندگان حوزه پاییندست آلومینیوم به شرط آنکه واحدهای خود را در «آلومشهر» مستقر سازند، شمش آلومینیومی را بهصورت نسیه تحویل دهیم. تحویل مواد اولیه موردنیاز این تولیدکنندگان، میتواند بهصورت مذاب صورت بگیرد و از کارخانه سالکو مستقیم به واحدهای مستقر ارسال شود؛ چراکه مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب دارای فلاکسهای بزرگ حمل آلومینیوم مذاب است که به این ترتیب ماده مذاب مستقیم وارد دستگاههای خطوط تولید واحدها میشود. همچنین تحویل مواد اولیه میتواند بهصورت شمش سرد باشد. ترجیح بر این است که این واحدها طوری تأسیسات خود را در مدار تولید قرار بدهند که از مواد مذاب بهطور مستقیم از کارخانه سالکو تحویل گرفته شده و آغاز به تولید کنند. این باعث کاهش هزینههای تولید این صنایع خواهد شد.
آلومینیوم تولیدشده در مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب نسبت به دیگر شرکتهای تأمینکننده آلومینیوم اولیه داخلی، دارای کیفیت بالاتر و درصد خلوص بیشتری است و امیدوار هستیم این مزیت مهم را حفظ کنیم. ضمن اینکه در سال 1400، اولین قدم این است که با راهاندازی بندر پارسیان در فروردینماه، پودر آلومینای موردنیاز خود را بهجای واردات از بندرعباس، از این بندر وارد کنیم و شمش صادراتی خود را نیز از همین بندر صادر کنیم. بنابراین، از این پس، بندر پارسیان بهصورت اختصاصی بهعنوان بندر پشتیبان مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب خواهد بود. اولین کشتی حامل محصولات اولیه آلومینیوم در این ماه (فروردینماه 1400) به آب انداخته خواهد شد.
همچنین اکبر ترکان، طی یادداشتی در روزنامه ایران درخصوص امضای سند همکاری ایران و چین نوشت: شاید جزو اولین افرادی بوده باشم که کار با چین را آغاز کردم. همکاریمان در حوزه صنایع نظامی از سال 1364 که مدیریت سازمان صنایع دفاعی کشور را برعهده داشتم آغاز شد و بعد در چهار سال مسئولیتم بهعنوان وزیر دفاع ادامه یافت.
در مسئولیتهای بعدیم نیز همکاری با چین را ادامه دادم. یکی از آن پروژهها، قرارداد همکاری یک میلیارد و 100 میلیون دلاری تأسیس آلومینیوم جنوب بود. با اتکا به این تجربیات باید بگویم که همکاریهای بلندمدت با چین و ازجمله توافقنامه همکاری 25 ساله را مثبت ارزیابی میکنم و بسیار امیدوارم که انعقاد این توافقنامه فشارهای ظالمانه ایالاتمتحده علیه ما را کاهش دهد.
در پاسخ به بخشی از افراد جامعه نیز که در مواجهه با شایعات و اینکه گفته میشود «جزیره کیش را فروختند» نگران شدهاند، ضمن تأکید بر اینکه این شایعات صحت ندارند، باید بگویم در موافقتنامه چنین چیزهایی اصلاً وجود ندارد. این موافقتنامه یک چارچوب همکاری است که پس از انعقاد آن باید مورد به مورد دستگاه تخصصی ذیربط بنشیند و با دستگاه تخصصی طرف مقابل مذاکره کنند و قرارداد ببندد. این سند تنها یک نقشه راه است برای همه همکاریهایی که در آینده انجام خواهد شد و حتماً طرفین در آن همکاریها منافع ملی و ملاحظات خود را مدنظر قرار خواهند داد.
برچسب ها
ثبت نظر