با افزایش قیمت نمی‌توان برای آینده برنامه‌ریزی کرد

به‌گزارش باشگاه آلومینیوم به‌نقل از فلزات آنلاین، حمیدرضا مکاریان‌پور اظهار داشت: یکی از مشکلاتی که طی ماه‌های اخیر به‌وجود آمده، این است که با شیوع ویروس کرونا، نرخ ارز نیز افزایش یافته است که به‌دنبال افزایش قیمت ارز، تهیه مواد اولیه به‌آسانی صورت نمی‌گیرد. همچنین دسترسی به مواد اولیه مشکل شده و با پایین‌آمدن قدرت خرید مشتریان، میزان تقاضا از تولیدکنندگان نیز کاهش می‌یابد. بر این اساس میزان فروش خوبی را در این فصل تجربه نکردیم.

وی اضافه کرد: میزان اندکی از تأمین مواد اولیه شرکت آلومین گستر از بورس کالا و عمده آن از بازار آزاد صورت می‌گیرد. با افزایش نرخ ارز، کیفیت مواد اولیه به نسبت گذشته تغییری نداشته است؛ پیشنهاد می‌شود برای ایجاد تعادل در بازار آلومینیوم، ارز دولتی برای تولیدکنندگان و ثبات قیمت‌ها درنظر گرفته شود تا صنعت آلومینیوم از انحصار نهاد‌های خاص بیرون برود و به روال سابق خود باز گردد. همچنین با توجه به احداث شرکت سالکو، اگر عرضه شمش و بیلت افزایش یابد و تقاضا کنترل و نسبت به هم متعادل شوند، در این صورت بازار به ثبات می‌رسد. ضمن اینکه بخش تولید نباید در انحصار برخی شرکت‌ها و نهادها باشد و تولیدکنندگان باید بتوانند در فضایی رقابتی فعالیت کنند. در این صورت فضای رشد برای صنعت آلومینیوم فراهم می‌شود.

مکاریان‌پور نظارت دولت بر تولیدکنندگان را نامطلوب دانست و عنوان کرد: در بورس کالا قیمت محصولات برخی شرکت‌ها با دو شرکت المهدی و ایرالکو متفاوت است و شاید دلیل آن، عدم نظارت دولت باشد. همچنین صادرات شمش آلومینیومی رو به افزایش است که اگر تولیدکنندگان قصد ارزآوری برای صنعت آلومینیوم را دارند، باید این ارز را به کشور بازگردانند.

وی درمورد تأثیر خصوصی‌سازی بر صنعت آلومینیوم تصریح کرد: خصوصی‌سازی به شرط افزایش برآیند قدرت صنعت آلومینیوم، نسبت به سایر نهادها، می‌تواند مؤثر واقع شود؛ به عبارت ساده‌تر، اگر صنعت آلومینیوم از انحصار خارج شود و دخالت سایر نهاد‌ها در مواردی مثل قیمت‌گذاری دستوری به صنعت تحمیل نشود، میان تولیدکنندگان برای ارائه خدمات بهتر رقابت ایجاد می‌شود؛ در غیر این صورت ممکن است برخی از کارخانه‌ها تعطیل شوند.

وی خاطرنشان کرد: خصوصی‌سازی باید به‌شکل تعاونی باشد و تمام شرکت‌ها دارای سهامی خاص شوند تا تولیدکنندگانی که در صنعت آلومینیوم فعال هستند، سود و ضرر به نفع آن‌ها باشد. در این صورت، رقابت سالم شکل می‌گیرد و با توجه به فعالیت تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان در بازار، سرمایه در گردش ایجاد می‌شود. به همین دلیل، تولیدکنندگان پروفیل قادر خواهند بود از بورس کالا شمش تهیه کنند؛ ولی اگر صنعت آلومینیوم دردست دلالان باشد، رکود و ایستایی در بازار باقی خواهد ماند.

مکاریان‌پور در پایان با اشاره به چشم‌انداز نامطلوب بازار، تصریح کرد: برای سال جاری برنامه‌های توسعه‌ای داریم؛ ولی با افزایش قیمت نمی‌توانیم برای آینده برنامه‌ریزی کنیم. درصورتی‌که نرخ‌ها کاهش یابند، تقاضا بیشتر می‌شود و تلاش تولیدکنندگان برای تولید بیشتر نیز افزایش می‌یابد، اما پیش‌بینی می‌شود قیمت‌ها بازهم افزایش داشته باشد و این موضوع می‌تواند رکود را بر صنعت آلومینیوم حاکم کند.