آیا جنوب شرقی آسیا به قطب اصلی بازیافت قراضه آلومینیوم بدل خواهد شد؟

به گزارش باشگاه آلومینیوم به نقل از فلزات‌آنلاین و به نقل از موسسه «Fastmarkets»، جنوب شرقی آسیا به عنوان یک مرکز مهم پیش‌فرآوری قراضه برای شرکت‌ها عمل کرده است تا بر استانداردهای سختگیرانه واردات، موانع تجاری و تعرفه‌های بالای چین غلبه کنند. به این صورت که معمولا قراضه در جنوب شرقی آسیا فرآوری می‌شود و سپس به شکل قراضه تصفیه‌ شده یا شمش‌های آلیاژ آلومینیوم دوباره به چین صادر می‌شود.

بازرگانان و واحدهای ذوب چینی به موسسه «Fastmarkets» اعلام کرده‌اند که آماده واردات قراضه بیشتر هستند؛ به ویژه با توجه به کاهش محدودیت‌های صادرات برای مس و آلومینیوم بازیافتی که اخیرا راه را برای تجارت انواع جدیدی از قراضه باز کرده است.

طبق اظهارات جی هونگلین، رئیس انجمن صنایع فلزات غیرآهنی چین، پیش‌بینی می‌شود واردات مواد خام بازیافتی چین با پیشی گرفتن از حجم ۳.۲۹ میلیون تن در سال ۲۰۲۲ و ۳.۷۴ میلیون تن در سال ۲۰۲۳، از مرز چهار میلیون تن در سال ۲۰۲۴ عبور کند.

تقاضا برای آلومینیوم ثانویه در سال‌های اخیر در چین به دلیل ترکیبی از مشوق‌های دولتی برای تولید مواد کم‌کربن، محدودیت تولید آلومینیوم اولیه و همچنین کمبود مداوم بوکسیت افزایش چشمگیری داشته است.

با این حال، جنوب شرقی آسیا در مسیر بهره‌مندی از افزایش تقاضای چین با چالش‌های گوناگونی مواجه است. رکود در صنایع ساخت‌وساز و خودروسازی می‌تواند بر تقاضای بخش پایین‌دستی تاثیر منفی بگذارد و هم‌زمان کشورهای عمده صادرکننده قراضه در تلاشند تا تامین کافی را برای بازارهای داخلی خود تضمین کنند.

همچنین، ازدحام مستمر در بنادر و بازرسی‌های سخت‌گیرانه مقامات، چالش‌های لجستیکی را تشدید کرده و در نتیجه، محیط کسب‌وکار پیچیده‌ای را برای فعالان این صنعت رقم زده است.

ترامپ، تعرفه، حاشیه سود کمتر

فعالان بازار قراضه آلومینیوم جنوب شرقی آسیا بر این باورند که احتمالا مهم‌ترین تحول بازار در سال ۲۰۲۵، دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ خواهد بود. به همین منظور، واحدهای ذوب چینی خود را برای احتمال از سرگیری تنش‌های تجاری بین ایالات متحده آمریکا و چین مشابه دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ آماده کرده‌اند.

تا به امروز، ترامپ تهدید کرده است که تا ۶۰ درصد عوارض بر کالاهای چینی وضع خواهد کرد. با این حال، از آنجایی که وی بعدا وعده ۱۰ درصد تعرفه بیشتر بر چین را داد، میزان دقیق این عوارض همچنان مشخص نیست.

ناگفته نماند که تنش‌های تجاری در گذشته، اغلب به نفع واحدهای فرآوری غیرچینی تمام شده است. یک تاجر مستقر در سنگاپور اظهار داشت: جنگ تعرفه‌ای هشت سال پیش، سرمایه‌گذاری چین در جنوب شرقی آسیا را به شدت افزایش داد زیرا شرکت‌ها به دنبال راهی برای دور زدن محدودیت‌های احتمالی واردات و تعرفه‌های سنگین‌تر از طریق انتقال واحدهای تولیدی خود به این منطقه بودند.

بر اساس داده‌های اخیر وزارت بازرگانی ایالات متحده آمریکا، مالزی همچنان بزرگ‌ترین مقصد صادرات قراضه آلومینیوم آمریکا باقی مانده و از ماه ژانویه تا نوامبر ۲۰۲۴، معادل ۲۱.۳۱ درصد از این صادرات را به خود اختصاص داده است.

لازم به ذکر است که حجم واردات مالزی نسبت به مدت مشابه سال قبل ۷.۲ درصد افزایش یافته است. به طوری که کشور مذکور در بازه زمانی عنوان‌ شده، در مجموع ۳۵۱ هزار و ۱۶۲ تن قراضه آلومینیوم از ایالات متحده آمریکا وارد کرد؛ در حالی که این میزان در مدت مشابه سال ۲۰۲۳ معادل ۳۲۷ هزار و ۵۶۸ تن بود. تایلند در همین بازه زمانی در سال ۲۰۲۴، سومین سهم بزرگ از صادرات قراضه آلومینیوم ایالات متحده آمریکا را با ۱۵.۵۱ درصد به خود اختصاص داد؛ در حالی که این میزان در سال ۲۰۲۳ معادل ۱۰.۳۳ درصد بود.

با این حال و به گفته یکی از تجار مستقر در سنگاپور، سیاست‌های ترامپ می‌تواند به افزایش ارزش دلار آمریکا منجر شود که این امر باعث گران‌تر شدن قراضه و هزینه‌های حمل‌ونقل برای واردکنندگان خواهد شد.

وی اظهار داشت: نوسانات شدید در بورس فلزات لندن و عدم تطابق رشد تقاضای بخش پایین‌دستی با افزایش قیمت قراضه، موجب احتیاط شدید خریداران در سال گذشته شده است. این وضعیت، قیمت آلیاژ آلومینیوم را افزایش داده اما حاشیه سود همچنان اندک و حجم معاملات محدود باقی مانده است.

ذی‌نفعان کشمکش‌های موجود در بازار خودروهای برقی

رقابت جهانی برای تسخیر بازار خودروهای برقی، سرمایه‌گذاری در جنوب شرقی آسیا را افزایش داده است و به گفته‌ منابع، احتمالا تقاضا برای آلومینیوم و قراضه را نیز بالا خواهد برد.

به گفته یک تاجر مالزیایی، با کاهش فروش خودرو در بازارهای اروپا، آمریکای شمالی و ژاپن، به نظر می‌رسد خودروسازان نگاه خود را به پتانسیل رشد جنوب شرقی آسیا معطوف کرده‌اند.

در طول سال گذشته، تولیدکنندگان خودروهای برقی چینی از جمله «BYD»، «Chery»، «Wuling» و «Neta» از تاسیس چندین واحد تولید جدید در جنوب شرقی آسیا خبر دادند.

خودروسازان کره‌جنوبی نیز به دنبال گسترش فعالیت‌های خود در بازار جنوب شرقی آسیا هستند. شرکت کیا در ماه مارس ۲۰۲۴ اعلام کرد که قصد سرمایه‌گذاری در تایلند را دارد. هیوندای موتور نیز در اواخر ماه نوامبر سال گذشته میلادی، از سرمایه‌گذاری ۴۷۹ میلیون دلاری در مالزی طی پنج سال که از سال جاری شروع می‌شود، خبر داد. خودروسازان ژاپنی نیز سرمایه‌گذاری خود در تولید خودرو در جنوب شرقی آسیا را افزایش داده‌اند. با این حال، آن‌ها رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته‌اند و به جای خودروهای برقی، بر خودروهای هیبریدی تمرکز کرده‌اند. در این میان، کشورهای جنوب شرقی آسیا تلاش می‌کنند تا بین جذب سرمایه‌گذاری خارجی و حمایت از صنایع داخلی خود توازن برقرار کنند.

به طور مثال، دولت تایلند به منظور جذب سرمایه‌گذاری خارجی و حمایت از خودروهای برقی، برنامه EV3.5 را ارائه کرده است که شامل مشوق‌هایی مانند یارانه خرید، کاهش مالیات غیرمستقیم و کاهش تعرفه‌های واردات می‌شود. هیئت سرمایه‌گذاری این کشور نیز به منظور حمایت از تولیدکنندگان داخلی و جلوگیری از اشباع بازار با خودروهای وارداتی مقرر کرده است که از سال ۲۰۲۶ به ازای هر خودروی وارداتی، دو خودرو در داخل این کشور تولید شود.

مالزی نیز معافیت مالیات و عوارض واردات برای خودروهای برقی مونتاژ شده را تا سال ۲۰۲۵ و برای خودروهای برقی که به صورت قطعات منفصله وارد می‌شوند را تا سال ۲۰۲۷ تمدید کرد. به گزارش خبرگزاری رویترز در ماه آگوست ۲۰۲۴، ویتنام نیز به منظور حمایت از پذیرش عمومی خودروهای برقی، در حال بررسی ارائه یارانه برای برق مصرفی ایستگاه‌های شارژ است.

همچنین، اندونزی با هدف افزایش سهم تولید داخلی خودروهای برقی برای خودروهایی که بیش از ۴۰ درصد قطعات آن‌ها تولید داخلی باشد، معافیت‌های مالیاتی در نظر گرفته است. به گفته وزارت دارایی این کشور، این روند تا سال ۲۰۳۰ ادامه خواهد داشت و میزان داخلی‌سازی قطعات به تدریج به ۸۰ درصد خواهد رسید.

به گفته‌ یک تاجر تایلندی، با راه‌اندازی واحدهای تولیدی جدید و تاکید بر استفاده از قطعات داخلی، تامین‌کنندگان تایلندی قراضه آلومینیوم امیدوارند سال پررونق‌تری را تجربه کنند. با این حال، به دلیل حجم بالای واردات، احتمالا تاثیر این سیاست‌ها تا اواخر سال جاری میلادی یا حتی سال آینده چندان محسوس نخواهد بود. ناگفته نماند که سال گذشته برای خودروسازان، سالی عمدتا دشوار بود و این موضوع باعث کاهش تقاضا برای قراضه آلومینیوم شد.

طبق اعلام اتحادیه خودروسازی آسه‌آن، تولید خودرو در جنوب شرقی آسیا در ۹ ماهه سال ۲۰۲۴ با کاهشی ۱۲.۶ درصدی معادل ۴۰۴ هزار و ۴۵۵ دستگاه، به ۲.۸۲ میلیون دستگاه رسید و با رکود مواجه شد.

تداخل در جریان تجارت به دلیل ترافیک بنادر و تشدید بازرسی‌ها

در حالی که فعالان بازار، افزایش شدید تقاضای قراضه را پیش‌بینی می‌کنند، این پرسش مطرح شده است که آیا زیرساخت‌های منطقه، از ظرفیت پاسخ‌گویی به این رشد برخوردارند یا خیر؟

بنادر بزرگ در کشورهای جنوب شرقی آسیا از جمله مالزی، تایلند و سنگاپور، در نیمه دوم سال ۲۰۲۴ با ازدحام قابل‌توجهی روبه‌رو شدند که این امر باعث افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل و تاخیر در ارسال بسیاری از محموله‌های فلزات شد.

استلا یینگ وانگ، مدیر ارشد بازرگانی شرکت «American Iron & Metal» طی گزارشی که در ماه نوامبر ۲۰۲۴ توسط دفتر بین‌المللی بازیافت (BIR) منتشر شد، مطرح کرد: ترخیص کالاها در بندر کلانگ مالزی که یکی از مقاصد اصلی آلومینیوم و قراضه آن است، هفته‌ها و حتی ماه‌ها به طول می‌انجامد و مقامات مالزیایی نیز اطلاع‌رسانی شفافی در این زمینه ندارند.

وانگ در این گزارش عنوان کرد: بسیاری از شرکت‌های کشتی‌رانی به طور کلی از این بندر مهم دوری می‌کنند. این وضعیت، شرکت‌ها را مجبور کرده است تا محموله‌های خود را به بنادر جایگزینی مانند لائم چابنگ در تایلند منتقل کنند و این امر فشار بیشتری را بر شبکه لجستیکی که از قبل نیز با مشکلاتی روبه‌رو بود، وارد کرده است.

به گفته‌ فعالان بازار، بخشی از این ازدحام به دلیل بحران دریای سرخ بود؛ به این ترتیب که بسیاری از محموله‌هایی که به طور معمول در خاورمیانه تخلیه می‌شدند، به ناچار به سنگاپور و مالزی تغییر مسیر دادند.

به گزارش موسسه «Fastmarkets»، بازرسی‌های سخت‌گیرانه‌تر کانتینرهای حامل قراضه در مالزی و برخوردهای قانونی با واحدهای بازیافت در تایلند، از عوامل تشدید این تاخیر‌ها بودند.

لازم به ذکر است که در سال ۲۰۲۲، موسسه تحقیقات صنعتی و تعیین استانداردهای مالزی (SIRIM) محدودیت «بدون ناخالصی» را بر تمام واردات مس، آلومینیوم و فولاد اعمال کرد. به گزارش موسسه «Fastmarkets»، برخی واردکنندگان برای دور زدن این محدودیت‌ها، از کدهای «HS» دیگری (کدهای مربوط به دسته‌بندی کالاهای مختلف در سیستم بین‌المللی تجارت)، استفاده و به این ترتیب قراضه آلومینیوم را به عنوان کالای دیگری مانند پودر آلومینیوم وارد می‌کردند.

وانگ در گزارش منتشر شده تصریح کرد: در تایلند، بازرسی‌های دولتی از واحدهای بازیافت، تخلفات زیادی را آشکار کرده و به تعطیلی بسیاری از این واحدها منجر شده است. هدف از این تعطیلی‌ها، رفع نگرانی‌های زیست‌محیطی از جمله مدیریت نادرست مواد بازیافتی وارداتی، برچسب‌گذاری اشتباه محموله‌ها و فرآوری مواد بی‌کیفیت یا خطرناک است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اگرچه انتقال محموله‌ها به بنادر دیگر در ویتنام، اندونزی و فیلیپین امکان‌پذیر است اما ماهیت به‌هم‌پیوسته بازار، خطر بروز اختلالات زنجیره‌ای و پیاپی را افزایش خواهد داد.

عرضه محدود قراضه در سطح جهان؛ افزایش تقاضا در بازارهای صادراتی

به گزارش موسسه «Fastmarkets»، کمبود جهانی قراضه می‌تواند حجم واردات این مواد به جنوب شرقی آسیا را محدود کند و به دلیل عدم تعادل عرضه و تقاضا، قیمت‌ها را در بازارهای صادرکننده‌ای مانند اروپا افزایش دهد.

تولیدکنندگان آلومینیوم ثانویه در اروپا نگرانند که بیشترین آسیب ناشی از کمبود عرضه متوجه آن‌ها شود زیرا در مقایسه با شرکت‌های جنوب شرقی آسیا، چین و هند با هزینه‌های تولید بالاتر و تقاضای کمتری روبه‌رو هستند.

یکی از تجار قراضه و تولیدکنندگان آلیاژ ثانویه در اروپا اظهار داشت: قیمت‌های تحویل در بنادر آسیا (CIF) معمولا از قیمت‌های مشابه در اروپا کمتر هستند. بنابراین بعید است این وضعیت تغییر کند و با این کمبود شدید عرضه، قیمت‌ها به طور حتم افزایش پیدا خواهند کرد.

تاجر و تولیدکننده دیگری اظهار داشت: تقاضا در آسیا رو به افزایش است زیرا علاوه بر کاهش محدودیت‌ها در چین، سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی از سوی سایر کشورهای آسیایی در زمینه توسعه ظرفیت‌های فرآوری در حال انجام است. به علاوه، مالزی و تایلند نیز از تولیدکنندگان مهم آلیاژ ثانویه در منطقه به شمار می‌روند.

یکی از منابع مستقر در اروپا با اشاره به اینکه میزان تولید قراضه، به وضعیت اقتصادی بستگی دارد و به همین دلیل در اروپا پایین است، افزود: در شرایط فعلی اقتصاد، کمبود قراضه ادامه خواهد داشت. بخش‌هایی مانند خودروسازی و ساخت‌ساز با رکود مواجهند. کاهش تقاضا برای خودروهای نو، اسقاط خودروهای قدیمی را کم می‌کند و کاهش ساخت‌وساز نیز به معنای تخریب کمتر است. از طرفی، میزان تولیدات صنعتی کاهش یافته که به معنای کاهش قراضه تولیدی است.

این میزان پایین تولید قراضه، نه تنها تحت تاثیر رقابت بین بازارهای داخلی و صادراتی قرار گرفته بلکه تقاضای روزافزون تولیدکنندگان آلیاژ اولیه برای استفاده از مواد بازیافتی نیز این وضعیت را تشدید کرده است.

منبع مستقر در اروپا با اشاره به تقاضای بالای تولیدکنندگان اولیه، گفت: اهداف بلندپروازانه آن‌ها برای افزایش استفاده از مواد بازیافتی طی سال‌های آینده، تاثیر بسزایی بر قیمت قراضه گذاشته و این در حالی است که این قیمت‌ها قابل پرداخت است اما تولیدکنندگان ثانویه از پرداخت آن‌ها ناتوانند.

یکی از تجار و تولیدکنندگان ثانویه بیان کرد: رقابت هم با صادرات و هم با تولیدکنندگان اولیه، چالش بزرگی برای ما محسوب می‌شود اما رقابت با صنایع اولیه تقریبا غیرممکن است. محصولات آن‌ها ارزش افزوده‌ بیشتری دارد و به همین دلیل می‌توانند با افزایش قیمت قراضه مقابله کنند؛ در حالی که بازارهای شمش ثانویه وضعیت بسیار نامناسبی دارند.

در حال حاضر، رقابت بین تولیدکنندگان آلیاژ اولیه و ثانویه بر سر قراضه محدود است. به گفته‌ یکی از تولیدکنندگان ثانویه، تنها حدود ۱۵ درصد از قراضه مورد استفاده‌ آن‌ها شامل موادی است که تولیدکنندگان اولیه نیز به آن نیاز دارند.

به عنوان مثال، قراضه چدن که ماده‌ اولیه‌ اصلی برای تولیدکنندگان ثانویه محسوب می‌شود، به دلیل میزان بالای سیلیکون آن برای تولید آلیاژهای اولیه کاربرد ندارد. همچنین، به دلیل وجود آلاینده در قراضه مخلوط، معمولا تولیدکنندگان اولیه از این دسته از قراضه‌ها اجتناب می‌کنند.

به گزارش «Fastmarkets»، اختلاف تقاضا برای گریدهای مختلف قراضه آلومینیوم در بازار صادرات نیز دیده می‌شود. خریداران قراضه صادراتی عمدتا با هدف استفاده از ظرفیت‌های فرآوری خود و افزایش خلوص قراضه کم‌کیفیت یا تبدیل آن به شمش، اقدام به خرید می‌کنند. به این ترتیب، به نظر می‌رسد که احتمالا تقاضای تولیدکنندگان اولیه اروپایی و تقاضای فزاینده بازارهای خارجی، تداخل چندانی با یکدیگر نداشته باشند.

سرمایه‌گذاری در افزایش ظرفیت فرآوری در اروپا و سایر بازارهای مهم صادراتی مانند آمریکای شمالی باعث خواهد شد که حجم بیشتری از قراضه مخلوط، مانند «zorba» و «twitch» خودروهای اسقاطی، توسط تولیدکنندگان آلیاژ اولیه فرآوری و استفاده شود. این موضوع آن‌ها را در رقابت مستقیم با مناطق واردکننده‌ آلیاژ مانند جنوب شرقی آسیا و همچنین تولیدکنندگان ثانویه در اروپا قرار می‌دهد.

یکی از منابع خاطرنشان کرد: این وضعیت بر قیمت تمام گریدهای قراضه آلومینیوم تاثیر گذاشته و باعث نزدیک‌تر شدن قیمت این گریدها به قیمت آلومینیوم در بورس فلزات لندن (LME) شده است.

به گزارش موسسه «Fastmarkets»، حتی تولیدکنندگان اولیه با وجود محصولات با ارزش افزوده خود، تقاضای صادرات را یک تهدید می‌دانند و بسیاری از فعالان بازار اروپا نیز بر این باورند که قراضه منبعی حیاتی است و باید از صادرات آن جلوگیری شود. به همین دلیل، محدودیت‌های صادرات از جمله تعرفه‌های صادراتی، به عنوان یکی از راه‌حل‌های پیشنهادی مطرح می‌شود؛ هرچند که این ایده موافقان و مخالفان خود را دارد.

در حالی که وضع چنین تعرفه‌هایی فعلا در دستور کار نیست، اتحادیه اروپا از ماه می ۲۰۲۷ مقررات جدیدی را برای حمل‌ونقل پسماند به اجرا خواهد گذاشت که فروش قراضه به کشورهای خارج از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) را تحت شرایط خاصی قرار می‌دهد.

به نقل از منابع، تقاضای کشورهای آسیایی برای قراضه وارداتی تا زمانی ادامه خواهد داشت که کشورهایی مانند هند و چین بتوانند ظرفیت جمع‌آوری و بازیافت قراضه خود را به اندازه‌ای توسعه دهند که نیازی به واردات قراضه نداشته باشند.

یکی از مشاوران موسسه «Fastmarkets» خاطرنشان کرد: چین با حجم عظیمی از آلومینیومی که طی ۲۰ تا ۳۰ سال آینده به پایان عمر خود می‌رسند، پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای بازیافت خواهد داشت. با این حال، صنعت بازیافت قراضه در این کشور همچنان به اندازه کافی توسعه نیافته است.

تا زمان توسعه زیرساخت‌ها در چین، تقاضای این کشور برای قراضه همچنان از اروپا و آمریکا (غالبا از مسیر جنوب شرقی آسیا) تامین خواهد شد. از طرفی، در غیاب محدودیت‌های صادراتی و تا زمانی که حاشیه سود در آسیا بیشتر است، عملا امکان هرگونه اقدام موثر از سوی مصرف‌کنندگان اروپایی برای مقابله با این وضعیت وجود ندارد.

یکی از تولیدکنندگان ثانویه در پایان گفت: تمام مشکلاتی که در حال حاضر با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنیم، از جمله کمبود قراضه، رقابت با تولیدکنندگان اولیه و صادرات، افزایش قیمت قراضه و در عین حال ثابت ماندن قیمت شمش، به این زودی‌ها مرتفع نخواهد شد.