قوطی آلومینیومی همچنان پایدارترین بسته‌بندی نوشیدنی است

به گزارش باشگاه آلومینیوم به نقل از فلزات آنلاین و به نقل از Aluminum Association، نرخ بازیافت قوطی‌های آلومینیومی توسط مصرف‌کنندگان (میزان درصد قوطی‌های آلومینیومی استفاده شده که توسط مصرف‌کنندگان وارد چرخه بازیافت می‌شوند) در مقایسه با قوطی‌های شیشه‌ای یا پلاستیکی تقریبا دو برابر است و همچنین میانگین آلومینیوم محتوی بازیافت شده از قوطی‌های آلومینیومی مصرف شده در آمریکا از 70 به 73 درصد افزایش داشته است در حالی که این میزان برای شیشه و پلاستیک به ترتیب 23 و 3 درصد ارزیابی شده است. همچنین، ارزیابی‌ها طی این دوره، ارزش قراضه قوطی آلومینیومی را بسیار بالاتر از ضایعات شیشه یا پلاستیک نشان می‌دهد. به همین دلیل، می‌توان اذعان کرد که بازیافت آلومینیوم نسبت به سایر مواد کم‌ارزش‌تر، مقرون‌به‌صرفه‌تر است.

تولیدکنندگان قوطی آلومینیومی به تولید پایدارترین محصول برای بسته‌بندی نوشیدنی‌ها افتخار می‌کنند. قوطی‌ها از مولفه‌های مهم و اصلی در بازیافت آلومینیوم آمریکا هستند و بازیافت هر قوطی تاثیر زیادی در صرفه‌جویی منابع طبیعی برای نسل‌های آینده دارد.

تحقیقات اخیر چند شاخص کلیدی، عملکرد قوطی آلومینیومی را از جمله نرخ بازیافت صنعتی، نرخ بازیافت مصرف‌کننده، محتوی بازیافتی و ارزش مواد بازیافت شده رصد می‌کند. مجموع این شاخص‌ها، دیدگاهی جامع از پایداری عملکرد قوطی برای مصرف‌کنندگان، مشتریان، سازمان‌های غیر دولتی، سیاست‌گذاران و سایر افراد یا شرکت‌های ذی‌نفع در زنجیره ارزش فراهم خواهد کرد. یافته‌های مهم سال 2019 شامل این موارد هستند:

• نرخ بازیافت صنعتی که شامل واردات و صادرات قوطی‌های آلومینیومی استفاده شده (UBC) هم می‌شود، در سال‌های 2017 و 2018 به ترتیب 63.3 و 63.6 درصد بود که تقریبا ثابت ماند، در حالی که میانگین 20 ساله 59.1 درصد بود. این نشان‌دهنده تعهد صنعت قوطی‌های آلومینیومی برای استفاده از مواد بازیافتی در فرآیند تولید قوطی است.
• نرخ بازیافت مصرف‌کننده با افزایش حدود 5 درصدی از 45.1 درصد در 2017 به 49.8 درصد در 2018 رسید. میانگین 20 ساله این شاخص 50.1 درصد است.
• میانگین آلومینیوم محتوی بازیافت شده قوطی‌های آلومینیومی از 70 درصد به 73 درصد افزایش داشت که نسبت به سایر مواد بسته‌بندی مانند شیشه و پلاستیک بسیار بالاتر است.
• از بُعد ارزش قراضه و ضایعات، قوطی آلومینیومی با ارزش متوسط یک هزار و 317 دلار بر تن طی سال 2018 در مقایسه با 299 دلار بر تن برای پلاستیک و ارزش 20- دلار بر تن برای ضایعات شیشه همچنان بیشترین ارزش را در بین ضایعات محصولات مورد استفاده برای بسته‌بندی دارا هستند.

لازم به ذکر است که در بازار آمریکا، هر 5 درصد افزایش در نرخ بازیافت مصرف‌کننده به معنی جلوگیری از اتلاف آلومینیوم به ارزش 100 میلیون دلار به صورت زباله است. چند تحقیق جداگانه نیز به این نتیجه رسیده‌اند که در میان ضایعات انواع بسته‌بندی‌های نوشیدنی، تنها قوطی‌های آلومینیوم باعث سود خالص در طرح‌های بازیافت شهرداری‌ها می‌شوند. به عنوان مثال، یک پژوهش درباره طرح بازیافت Blue Box انتاریو (یکی از استان‌های کانادا) نشان داد که جمع‌آوری هر تن قوطی آلومینیومی پس از کسر هزینه‌ها در سال 2018 به سود خالص 290 دلار منجر شد، در حالی که جمع‌آوری پلاستیک و شیشه امری تماما هزینه‌بر بوده و سود خالصی را به‌دنبال نخواهد داشت.

منطق اقتصادی بازیافت آلومینیم بسیار ساده است: هرچه آلومینیوم بیشتری به جریان بازیافت برگردد، عملکرد کل سیستم بهتر خواهد شد. در آمریکا سالانه 45 میلیارد قوطی (با ارزش بیش از 800 میلیون دلار با در نظر گرفتن آلومینیوم محتوی آن) به صورت زباله دفع می‌شود؛ این میزان برابر با 11 بسته 12تایی قوطی به‌ازای هر فرد در آمریکا است.