باشگاه آلومینیوم- سیدرضا عودی: داستان واگذاری شرکت آلومینیوم المهدی به بخش خصوصی و بعضی ایرادات و شائبهها در مورد چگونگی این واگذاری در سالهای اخیر نقل محافل آلومینیومی، صنعتی و حتی سیاسی کشور بوده و هست. اینکه نقش سازمان خصوصیسازی در چگونگی تشخیص اهلیت داشتن یا نداشتن مالک قبلی چه بوده است و همچنین بررسی نتایج فاجعهبار این انتخاب و واگذاری که یکی از کارخانههای مهم و استراتژیک صنعتی را به ویرانهای تبدیل کرد که بیشتر دیگهای آن خاموش شد و هنوز هم علیرغم تلاشهای بیوقفه، تعداد زیادی از آنها خاموش است، نیاز به مباحث طولانی و تخصصی دارد که در اینجا قصد نداریم به آنها ورود کنیم اما پس از کش و قوسهای فراوان شرکت آلومینیوم المهدی به شرکت «گروه صنعتی مپنا» واگذار شد و اکنون به نظر میرسد که شاخههای خشکیده این درخت، در حال جوانه زدن هستند و گفتگو با مدیرعامل محترم این شرکت «جناب آقای دکتر حمیدمهتدی» در حاشیه شانزدهمین نمایشگاه متالورژی (متافو2019) این امید را در دل ما زنده کرد که بار دیگر شاهد حرکت، تلاش و موفقیت این کارخانه عظیم تولید آلومینیوم در کشور عزیزمان خواهیم بود.
به گزارش خبرنگار باشگاه آلومینیوم مدیرعامل المهدی در گفتگو با نشریه آلومینیوم خبر از قرارگرفتن ۲۰۳ دیگ این شرکت در مدار تولید داد و این مژده را نیز داد که تمامی تلاش المهدی بر آن است که اگر مشکل خاصی پیش نیاید تا پایان سال مابقی دیگها را نیز راهاندازی شود. متن این گفتگو را با هم میخوانیم:
درحالحاضر شرکت المهدی با چه میزان ظرفیت مشغول به کار است؟
تعداد کل دیگهای المهدی 468 دیگ است این در حالی است که تا پیش از این تعداد فقط ۱۰۰ دیگ روشن بود که درحالحاضر تعداد آن به ۲۰۳ دیگ رسیده و بنا داریم که اگر مشکل خاصی پیش نیاید تا پایان سال تمام دیگهای این کارخانه را روشن کنیم.
آیا در زمینه تامین برق با مشکلی روبرو نیستید؟
خوشبختانه خیر و با عقد قراردادهایی با شرکت مپنا، قرار بر این است که برق را به صورت ترانزیت از سه نیروگاه مپنا بخریم و برق مورد نیاز به این شکل تامین خواهد شد.
برای تامین مواد اولیه با مشکلی روبهرو نیستید؟
تامین مواد اولیه کارخانه آلومینیوم کار پیچیده و مشکلی است، چراکه ما تحت فشار عواملی هستیم که در شکلگیری آن نقشی نداشتهایم که از جمله به تحریمها میتوان اشاره کرد. البته برای تهیه مواد اولیه پیشنهادهایی به دولت دادهایم. برای مثال پیشنهاد کردهایم از آنجا که اجازه خرید مستقیم برای آلومینا را نداریم در توافقنامههای نفتی که با دو کشور هند و چین منعقد میکنند، با توجه به اینکه این دو کشور از تامینکنندگان پودر آلومینا هستند، بخشی از پول را به شکل آلومینا پرداخت کنند و این تهاتر میتوان یک راهکار مناسبی باشد و در مجموع این گونه اقدامات موجب میشود که بخشی از مشکلات ما در دوران تحریم که اجازه خرید مستقیم و انتقال پول برای تهیه مواد اولیه را نداریم، حل شود.
باید توجه داشت که بخشی از این مشکلات متوجه دولت محترم است و تنها دولت میتواند نیاز واحدهای صنعتی در تامین مواد اولیه را در این بخش حل نماید.
درحالحاضر تولید پودر آلومینا در کارخانه آلومینیوم ایران (جاجرم) حدود ۳۰۰ هزار تن در سال است و انتظار میرود پس از ورود شرکت سالکو به مدار تولید، نیاز کل کشور به پودر آلومینا به ۱.۵ میلیون تن در سال برسد و مشخص است که لازم است مابقی نیاز از خارج وارد شود.
در زمینه کک نفتی نیز وضعیت به همین صورت است. کک نفتی یکی از موادی است که در صنعت آلومینیوم مورد نیاز است. شرکت المهدی سالانه به ۲۰۰ هزار تن کک نفتی نیاز دارد و کل کشور نیز به حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تن کک نفتی نیاز دارد و در این زمینه نیز واحدهای تولیدی برای واردات آن نیاز به همکاری دولت دارند.
لازم است این نکته را اضافه کنم که خوشبختانه شرکتهای تولیدکننده داخل کشور از لحاظ دانش، تجربه و توانایی از قابلیتهای خوبی برخوردار هستند و برای مثال در شرکت المهدی در این زمینهها با هیچ کمبودی مواجه نیستیم ولی در زمینه بحثهای توسعهای نیازمند کمک و حمایت دولتی برای خرید مواد اولیه از خارج کشور هستیم و تلاش این شرکتها به تنهایی برای حل این مشکل و ورود به چالش خرید مواد اولیه کافی نخواهد بود. البته ما نمیخواهیم وظایف و مسئولیتهایی که داریم را به دوش دولت بیاندازیم و یا این که که دولت تمام مشکلات شرکتها را به دوش بکشد بلکه ما حمایتهای دولت را در زمینههایی میخواهیم که جزو وظایف ذاتی دولتها به شمار میرود.
برای نمونه وزیر وقت امور خارجه امریکا در چند سال قبل برای قرارداد ساخت یک نیروگاه شخصاً به الجزایر میرود و مناقصه مپنا را در آنجا به هم میزند و یک شرکت امریکایی را برنده مناقصه اعلام میکند و البته اگر در اینگونه اقدامات کشور ما نیز فعال است خوب است که دوستان به اطلاع عموم برسانند و البته ما انتظار نداریم که دولت ما قراردادی را به هم بزند اما میتواند در ازای نفتی که میفروشد، درکنار واردات مواد غذایی، مواد اولیه برخی صنایع مانند آلومینیوم(پودر آلومینا) را نیز وارد کند.
بازار داخلی آلومینیوم درحالحاضر چگونه است؟
متاسفانه شرایط بازار داخلی از نظر حجم مازاد تولید بالادستیها اصلا مناسب نیست؛ بدین معنا که در حال حاضر تولید دو شرکت اصلی تولید کننده آلومینیوم خیلی بیشتر از نیاز داخلی است و با اینکه مشکل المهدی برای عرضه در بورس کالا حل شده و عرضههایی انجام شده است اما کمتر مورد اقبال خریداران قرار گرفته و کمتر فروش رفته است و با توجه به این مشکل و رکود در تولید داخلی به نظر میرسد که بهترین راه حل، روی آوردن به بازارهای صادراتی است.
در زمینه فروش شمش در بورس البته ما درخواستی داشتیم مبنی بر اینکه خرید در بورس فقط محدود به کسانی که در لیست سامانه بهینیاب ثبت شدهاند نباشد و همه بتوانند خرید کنند که خوشبختانه اخیراً به تصویب رسیده است و منتظر دیدن نتایج آن هستیم و حسن آن در این است که همه شرکتها بهراحتی میتوانند بیواسطه مواد اولیه مورد نیاز خود را از بورس تهیه کنند.
شرکت المهدی به طور مستمر و مستقیم در بورس کالا حضور دارد و هر کسی که خریدار است میتواند به بورس کالا مراجعه کند و هر میزان با هر گریدی که شمش آلومینیوم لازم دارد خرید کند و این شمشها همه دارای ضمانت و شناسنامه هستند که شرکت المهدی آنها را ضمانت میکند و فقط نکتهای لازم به یادآوری است که شرکت المهدی تنها درصورتی نسبت به کیفیت شمشها مسئولیت میپذیرد که خریداران شمشها را از خود شرکت(از طریق بورس) خریداری کرده باشند و در واقع شرکت در مورد آنچه در بازار به اسم شمش المهدی فروخته میشود مسئولیت و ضمانتی را نمیپذیرد چراکه ممکن است بعضی گریدهای پایینتر شرکت ما را به اسم گریدهای بالا بفروشند و تشخیص آن برای ما مشکل است.
به نظر شما چرا شمش المهدی در بورس کالا کمتر فروش میرود؟
متاسفانه بازار به صورت نامحسوسی بهوسیله عوامل توزیعکننده تحت کنترل است و برخی ترجیح میدهند از شرکتهایی خریداری کنند که خود آنها در آن شرکت سهمی دارند. موضوع دیگری که مطرح میشود قیمت حمل است چراکه اعتقاد دارند که نرخ حمل شمش از المهدی به مرکز ایران بیشتر از حمل شمش از ایرالکو به مرکز ایران است اما از نظر ما گرچه این علت میتواند تاثیراتی را بگذارد ولی علت اصلی نیست و از نظر ما گروهی میخواهند بازار را کنترل کنند و البته شرکت المهدی نیز بیکار ننشسته است و روشی را در نظر گرفتهایم که به زودی(ظرف یک یا دو هفته) اعلام خواهیم کرد که به این وسیله با اینگونه تحرکات بازار مقابله انجام خواهد شد.
با راهاندازی کارخانه آلومینیوم جنوب(سالکو) و احتمالاً اشباع بازار داخل، نیاز به صادرات بیش از پیش احساس میشود، نظر شما در این زمینه چیست؟
البته ورود سالکو به بازار آرام آرام خواهد بود، چراکه راهاندازی دیگهای آلومینیوم یک فرآیند زمانبر است، با این وجود با توجه به برطرف شدن نیاز داخل و در نهایت با فرض اینکه شرکتهای تولیدکننده شمش آلومینیوم با تمام ظرفیت خود کار کنند، به سمت صادرات پیش رفتن یک ضرورت حتمی خواهد بود. البته در این زمینه نیز پیشنهاد داریم که صادرات را فقط مربوط به شرکتها ندانند و هر شخص حقیقی یا حقوقی اگر میتواند صادرات انجام دهد آلومینیوم را از ما بخرد و صادرات را انجام دهد چراکه در زمینه صادرات، اطلاعات، تجربیات و روشهایی وجود دارد که لزوماً تولیدکننده آلومینیوم از آنها برخوردار نیست.
شرکت المهدی از یک موقعیت صادراتی بسیار خوب برخوردار است. کارخانه در منطقه ویژه اقتصادی قرار گرفته و میتواند از مزایای آن استفاده کند و از طرف دیگر فاصله این شرکت تا بندر شهید رجایی حدود ۳ کیلومتر است و این بهترین فرصت برای صادرات است زیرا هزینههای حملونقل برای صادرات کاهش پیدا میکند.
آیا عرضه دوباره شمش المهدی در بورس به این معناست که موضوع بدهیهای المهدی حل شده است؟
ما مشکلات قضایی داشتیم چراکه حتما میدانید شرکت المهدی طلبکارهای بسیاری داشته و دارد و این طلبکاران شکایتی را در بورس گذاشته بودند و فروش ما در بورس با مشکلاتی مواجه شده بود؛ خوشبختانه این مشکلات را حل کردیم و در زمینه تسویه بدهیها با چند طلبکار عمده به توافقهایی برای تقسیط رسیدهایم و مسائل حقوقی که برای شرکت ایجاد شده بود در حال رفع است. در مجموع باید بگویم در زمینه تسویه بدهیها با طلبکاران بنای ما بر این است که برای پرداخت مطالبات، طبق یک برنامه زمانبندیشده و چارچوبدار تعریفشده به پیش برویم و البته این موضوع به آن معنا نیست که فوری بدهی تمام طلبکارها را پرداخت کنیم چراکه درحالحاضر چنین توان مالی را نداریم، اما براساس برنامهریزی و به صورت زمانبندی شده طلبها را بهتدریج پرداخت خواهیم کرد. البته ناگفته نماند که برخی از این طلبها مربوط به ۱۲ سال پیش و زمانی است که شرکت توسط دولت اداره میشده است و در حقیقت عمده بدهیهای شرکت المهدی در زمان مدیران دولتی بهوجود آمد که به مرور زمان به بدهیهای آن نیز اضافه شده است و در زمان مالک قبلی نیز از پرداخت آنها خودداری شده است و یا خیلی ناچیز بوده است و فقط به بدهیها اضافه شده و کار به جایی رسیده که هماکنون شرکت المهدی ۸۰۰ تا ۹۰۰ میلیارد تومان بدهکار است و جالب اینجاست که فقط زمانی که مپنا المهدی را خرید خیلی از طلبکاران قدیمی که سالها درپی مطالبات خود نبودند تازه به فکر دریافت طلب خود افتادند!
اگر صحبت پایانی دارید، بفرمایید.
خوشبختانه با توجه به حمایتهای جناب آقای دکتر علی آبادی مدیرعامل محترم گروه مپنا در حال حاضر فضای حاکم بر کارخانه و شرکت بسیار مثبت و امیدوارکننده است و قطعاً در بهبود اوضاع و ایجاد این آرامش کنونی، نمیتوان نقش پررنگ سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، سازمان صنعت، معدن و تجارت استان هرمزگان، استاندار و معاونین محترم استانداری خصوصا معاونت هماهنگی اقتصادی استانداری و مدیران محترم استان هرمزگان که در جهت رفع مشکلات شرکت المهدی کمکهای بسیاری داشتهاند را نادیده گرفت و صمیمانه از تمامی این عزیزان تشکر میکنیم.
برچسب ها
ثبت نظر