ضرر توليدكنندگان فلز آلومينيوم از كاهش تقاضا، افت قيمت‌ها و نرخ انرژي

بسياري از شركت‌هاي توليدكنندة آلومينيوم هنوز از نبود منابع معدني نظير زغال رنج مي‌برند. شركت بزرگي نظير شركت هندي نالكو به‌علت نبود منابع انرژي در نيمة دوم سال 2013 توليد خود را به 403384 تن كاهش داد. اين شركت به‌علت عدم توانايي تأمين منابع انرژي در نيمة نخست سال 2014 توليد خود را به 316492 تن كاهش داد ولي با بهبود شرايط جهت تأمين منابع انرژي اين شركت توليد خود را به 328 هزار تن در نيمة دوم سال 2014 افزايش داد. بهترين ميزان توليد اين شركت زماني رقم خورده كه دسترسي به زغال آن ماكسيمم و لذا توليد آن 443597 تن بوده است.

با توجه به اهميت بحث انرژي، هم‌اكنون آسياي‌غربي بهترين منطقه براي توليد آلومينيوم محسوب مي‌شود. شركت امارات گلوبال كه حاصل سرمايه‌گذاري مشترك شركت سرمايه‌گذاري دوبي و شركت توسعة مبادله است، با ظرفيت توليد 4/2 ميليون تن، يكي از بزرگترين توليدكنندگان فلز آلومينيوم محسوب مي‌شود. شركت آلومينيوم بحرين نيز در همين منطقه داراي ظرفيت توليد يك ميليون تن در سال مي‌باشد.

طي چند ماه گذشته، واحدهاي توليدي كه انرژي موردنياز خود را از منابع زغال‌سنگ تأمين مي‌كردند، شاهد كاهش قيمت انرژي بودند كه مهمترين علت آن مازاد موجودي اين محصول در بازار است.

تصميم چين، به‌عنوان بزگترين توليدكننده و مصرف‌كنندة زغال، جهت حذف واردات اين محصول در راستاي كمك به معادن داخلي بوده است. پكن خواستار كاهش مصرف 160 تن زغال تا سال 2020 شده است. اين اقدام در راستاي افزايش 15 درصدي مصرف سوخت‌هاي غيرفسيلي است.

در اندونزي توليد زغال نيز از 458 متريك تن به 400-350 تن در سال جاري 2015 كاهش خواهد يافت. اندونزي بزرگترين صادركنندة زغال ترمال در جهان محسوب مي‌شود.

علاوه بر انرژي كه نوسانات آن به‌طور نامحسوسي بر پيكرة صنعت خدشه وارد مي‌سازد، كاهش نرخ تقاضا موجب شد كه مازاد موجودي در بازار بيشينه گردد و همين مسأله از مهمترين علل كاهش قيمت اين فلز در بازار گرديده است.

بسياري از توليدكنندگان آلومينيوم اوليه معتقدند كه واردات زغال به هر قيمتي جهت توليد آلومينيوم چندان مقرون‌به‌صرفه نبوده و درنهايت مي‌بايست از توليد فلز صرفه‌نظر كرد!