روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال نوشت: این تحریمها درست چند هفته بعد از انتخابات اخیر ریاست جمهوری ایران بر طیف گستردهای از منافع مربوط به اقتصاد ایران تاثیر خواهد گذاشت.
این قانون که به عنوان بخشی از قانون ملی سالانه دفاعی آمریکا و در ماه ژانویه امضا شد بخشهای انرژی، کشتیرانی و کشتیسازی را هدف میگیرد و فروش، تامین و انتقال کالا یا خدمات مهم توسط شرکتهای غیرآمریکایی را ممنوع میکند.
این قانون هم چنین تجارت با ایران در زمینه فلزات گرانبها، گرانیت، آلومینیوم و فولاد و نرمافزارهای صنعتی را محدود میکند و حتی از این هم فراتر میرود و ریال ایران را هدف میگیرد و به آمریکا اجازه میدهد موسسات مالی خارجی که تبادلاتی قابل توجه با این ارز را داشته باشند، تحریم کند.
این قانون همچنین به تحریم آنهایی میپردازد که به فروش، تامین یا انتقال کالا یا خدمات مربوط به ساخت خودروهای سبک و سنگین به ایران اقدام کنند. این تحریمهای مربوط به بخش خودرو همچنین موسسات مالی خارجی را هدف میگیرد.
در آخرین دور از تحریم های یکجانبه آمریکا و اتحادیه اروپا که سال گذشته علیه نفت و سیستم بانکی ایران اعمال شد، مقامات کاخ سفید بارها ادعا کردند که این تحریم های به اصطلاح «فلج کننده» شدیدترین مجازات ها علیه ایران خواهد بود که اقتصاد و تجارت این کشور را فلج خواهد کرد. اما با گذشت یک سال از اعمال این تحریم ها و ایستادگی و مقاومت جمهوری اسلامی ایران آمریکائی ها بار دیگر مدعی اعمال تحریم های قدرتمند علیه کشورمان شده اند که این خودگویای ناکارآمدی تحریم های قبلی و اطمینان از شکست پروژه جدید تحریم ها دارد.
دور جدید تحریم های ضد ایرانی در حالی از امروز آغاز می شود که مقامات واشنگتن بارها اعلام کرده اند که اهداف فشارهای اقتصادی به ایران، ایجاد التهابات اجتماعی از طریق نارضایتی عمومی، فاصله انداختن میان نظام و مردم و در نهایت تغییر رفتار جمهوری اسلامی است.
نقطه کانونی این اهداف انتخابات ۲۴ خرداد بود و به همین منظور موج گسترده رسانه ای در مورد تحریم های جدید را از شش ماه پیش آغاز کردند. حضور پرشور مردم در انتخابات ۲۴ خرداد این پیام را به غرب داد که به رغم همه مشکلات اقتصادی –که بخش اعظم آن نیز ارتباطی به بحث تحریم ندارد- مردم در پشتیبانی از نظام جمهوری اسلامی تردیدی ندارند. با توجه به سابقه و ماهیت آمریکا و نسبت آن با جمهوری اسلامی ایران، اعلام و اعمال تحریم های جدید –حتی با اطمینان از عدم کارآیی- از سوی این کشور موضوع عجیبی نیست.
این تحریم ها نشان می دهد آنان یک بار دیگر پیام محکم مردم ایران را در حماسه سیاسی ۲۴ خرداد نشنیده اند.
از سوی دیگر آمریکا علی رغم ادعاهای اخیر مبنی بر تمایل برای مذاکره و ارتباط با ایران، با اعمال تحریم های جدید، یک بار دیگر ماهیت خصمانه خود را نشان داد و ثابت کرد خوش بینی نسبت به مواضع و رفتار آمریکا ساده لوحانه است.
به نوشته کیهان،از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون، آمریکا دهها بار ایران را در زمینه های مختلف –مالی، ارزی، بانکی، نفتی، سرمایه گذاری، تجاری، تسلیحاتی، پزشکی-دارویی، نرم افزاری، علمی و...- تحریم کرده که همه رئیس جمهوری های این کشور اعم از دموکرات یا جمهوریخواه، هر ساله موراد پیشین را امضا و تمدید کرده اند.
اما با توجه به اظهارات مختلفی که در ماه های اخیر درباره نحوه رویارویی با دولت آمریکا مطرح شده است، اکنون مهم ترین سوال مطرح این است که دولت آقای روحانی که اولویت خود را جلوگیری از تحریم های جدید قرار داده بود نسبت به این تصمیم امریکا چه واکنشی نشان خواهد داد.
مهم تر از این، سوالی که در حوزه راهبردی وجود خواهد داشت این است که معنای این رفتار دولت امریکا چیست و آیا دولت امریکا در حال رساندن این پیام به دولت جدید است که روی کار آمدن این دولت را محصول تحریم ها می داند و در نتیجه تصمیم گرفته است که تحریم ها را تشدید کند؟ دولت روحانی از لحاظ راهبردی وضعیت جدید را چگونه تحلیل خواهد کرد؟
ثبت نظر