بررسی اجرای طرح هدفمند کردن یارانه‌ها در شورای عالی تهیه‌کنندگان

به گزارش خبرگزاری مهر، سید غلامرضا موسوی رئیس شورای عالی تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم سینمای ایران گفت: در نشست آخر شورا که با حضور نمایندگان مجمع فیلمسازان سینمای ایران، کانون تهیه‌کنندگان و انجمن تهیه‌کنندگان مستقل تشکیل شد، پس از سخنان پیش از دستور، ابعاد بحران سینمای ایران و روند روبه گسترش آن مورد ارزیابی قرار گرفت.

در همین زمینه بحث‌های مربوط به تدوین برنامه جهت مقابله و نگه داشت بحران اقتصادی و جلوگیری از گسترش آن ادامه یافت. همکاران ضمن اظهار نگرانی از شرایط اقتصادی و زیان‌های وارده به همکاران تهیه کننده تاکید داشتندکه با تشکیل جلسات فوق العاده شورای عالی، برنامه تدوین روش‌های مقابله با بحران اقتصادی باید تسریع شود.

همکاران عقیده داشتند که از سوی دیگر باید ضمن تدوین برنامه، راهکارهایی برای جبران زیان‌های ناشی از وضعیت کنونی همکاران اندیشید و فکری عاجل کرد. در این نشست پیشنهادات جدیدی در زمینه مقابله با بحران اقتصادی و جلوگیری از ورشکستگی اقتصادی سینما مطرح شد که به دلیل فشردگی وقت، ادامه تدوین این برنامه‌ها به نشست هنری بعدی موکول شد.

موسوی ادامه داد: در ادامه جلسه بحث افزایش قیمت تمام شده فیلم‌های سینمایی به خاطر اجرای طرح هدفمند کردن یارانه‌ها مطرح شد. همکاران شورا ضمن یادآوری این نکته که سال گذشته این موضوع به مسئولان هشدار داده شد و تقاضای برنامه کارشناسی برای وارد شدن حداقل خسارت به تولیدات سینمایی مطرح شده بود، تصمیم گرفت که بخشی از وقت شورایعالی یافتن راهکارهایی برای پایین آوردن خسارت وارده به سینمای ایران ‌اختصاص یابد.

در این زمینه بحث‌های مقدماتی و روشهایی برای تدوین برنامه‌ای جهت ارائه به مسولان سینمایی صورت گرفت. ادامه بحث در این زمینه به جلسات آتی موکول شد. ضمن اینکه شورای عالی از کلیه همکاران تهیه کننده درخواست دارد تا نظرات خود را برای طرح و بررسی به دبیرخانه شورایعالی ارائه کنند.

موسوی با اشاره به اینکه لزوم وحدت تهیه‌کنندگان از دیگر دستورهای جلسه بود، تصریح کرد:نمایندگان‌تشکل‌های صنفی عضو شورای‌ عالی ضمن تاکید بر لوزم وحدت، تاکید داشتند که با توجه به تجربه موفق شورای عالی درسه سال گذشته صنف واحد تهیه‌کنندگی بر اساس شیوه تشکیلات عضو و به اصطلاح فدراتیو مورد پیگیری قرار گیرد. اعضای شورا عقیده داشتند که شیوه سنتی تشکیل صنف با توجه به سلیقه‌ و نگاههای متفاوت دیگر کارساز نیست و باید وحدت صنفی بر اساس پایداری تشکیلات موجود شکل بگیرد. هر کدام از این تشکیلات با حضور نمایندگان مساوی از سوی هر تشکیلات شورایی را تشکیل دهند که تصمیمات این شورای بالا سری برای کلیه تشکیلات عضو لازم الاجرا باشد. در این شیوه ضمن دست یافتن به تشکیلات صنفی واحد تهیه‌کنندگی، امکان بروز و ظهور کلیه تفکرها، نگاهها و گرایش‌ها فراهم می‌شود.

شورای عالی در همین زمینه اعلام داشت که در صورت لزوم اسم جدیدی می‌تواند این شورا را معرفی کند و محتوا باید اصالت یابد. به هر حال شورایعالی تا دست یافتن به شورایی مرکب از چهار تشکیلات موجود همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد