کارشناسان به آمادگی «اتوتک» برای حضور در صنایع معدنی ایران واکنش نشان دادند

  هرچند همکاری «اتوتک» طی سال های اخیر و حتی در شرایط تحریم نیز تداوم داشته است، اما این بار اعضای هیات مدیره این شرکت از آمادگی برای ارایه فناوری طرح های معدن و صنایع معدنی به ایران خبر دادند. توماس شوالم، معاون شرکت اتوتک با بیان اینکه بخش وسیعی از فناوری در بخش معدنی و صنایع معدنی را در اختیار داریم، از آمادگی برای پشتیبانی و مشارکت در طرح های ایمیدرو سخن به میان آورده است.

در این ارتباط رییس هیات عامل ایمیدرو نیز با بیان اینکه بسیاری از شرکت های اروپایی در سال های گذشته شانس همکاری با ایران را از دست دادند، گفت: «باتوجه به مهیا شدن زمینه بین المللی برای توسعه همکاری ها با شرکت های خارجی، می توان از ظرفیت بالای بخش معدن و صنایع معدنی استفاده کرد.»

مهدی کرباسیان ایجاد دفتر منطقه یی اتوتک در ایران را سبب تسهیل توسعه روابط فنی و اقتصادی دو طرف دانست و تصریح کرد: «علاوه بر پروژه های بخش فولاد، سنگ آهن، مس و آلومینیوم زمینه همکاری برای اجرای طرح هایی همچون تیتانیوم، نفلین سینیت، کک نفتی و... بین دو طرف وجود دارد.»
وی افزود: «طراحی پایه پروژه های معدنی و صنایع معدنی می تواند یکی دیگر از بخش های همکاری دوسویه باشد.»
انتقال دانش فنی به جای احداث کارخانه
هرچند ایجاد دفتر منطقه یی «اتوتک» در ایران و توسعه همکاری ها می تواند نوید خوبی برای پیشبرد پروژه های معدنی کشور باشد اما تا زمانی که نوع همکاری و کیفیت حضور این شرکت در پروژه های داخلی مشخص نشود، نمی توان به بهبود شرایط صنایع معدنی کشور امید بست.
در این ارتباط رییس هیات مدیره انجمن حفاران غیرنفتی معتقد است بهبود وضعیت صنایع معدنی به عمق همکاری های بین دو طرف بستگی دارد. نیاز اصلی ما در ارتباط با صاحبان تکنولوژی، انتقال دانش فنی و تجربیات است.
رضا اشرف سمنانی با بیان اینکه در درجه نخست باید خلأ تکنولوژی را در حوزه صنایع معدنی پر کنیم، اظهار کرد: «سخت افزار تنها بخشی از صنایع معدنی است و باید بتوانیم طی این همکاری ها بخش نرم افزاری را که شامل دانش فنی پروژه هاست به کشور منتقل کنیم و به صورت تدریجی وضعیت صنایع معدنی را ارتقا دهیم. در غیراین صورت تنها خریدن کارخانه دردی از ما دوا نخواهد کرد.»
وی افزود: «نگرش ما به کارخانه ها باید مانند موجودات زنده و پویا باشد. بدون انتقال و توسعه تکنولوژی، کارخانه پس از مدتی توجیه پذیری اقتصادی خود را از دست می دهد و در چنین شرایطی در اختیار داشتن دانش فنی نمود پیدا می کند.»

اشرف سمنانی با بیان اینکه مسوولیت اصلی بر دوش واحدهای «تحقیق و توسعه» و «تحقیق و تکنولوژی» است، اظهار کرد: «این واحدها باید پویاتر باشند تا کارخانه ها را به روز و زنده نگه دارند. تنها خرید صرف راهگشا نخواهد بود بلکه با خرید کارخانه در ابتدای مسیر قرار داریم تا فناوری موجود را به بهینه ترین شکل ممکن مورد بهره برداری قرار دهیم.»
وی شفاف شدن وضعیت تحریم های بین المللی را در بهبود روابط صنعتی با طرف های خارجی حیاتی خواند و افزود: «با بهبود وضعیت بین المللی گزینه های بیشتری برای گسترش همکاری در اختیار داریم و انتخاب هایمان تنها به یک یا دو شرکت خاص محدود نمی شود.»
صنایع معدنی شریک تجاری می طلبد
نگرانی ها درخصوص ضرورت انتقال دانش فنی و استقلال تکنولوژیکی در حوزه صنایع معدنی در حالی است که باوجود تحریم های بین المللی، مشکلات نقل و انتقالات ارزی همچنان به قوت خود باقی است.

در این ارتباط یکی از اعضای انجمن تولیدکنندگان فولاد معتقد است، گرچه حضور شرکت های مطرح معدنی در کشور و احداث پروژه های جدید مزایای خود را دارد اما اگر این همکاری فقط از نوع احداث کارخانه باشد، تنها ارز را با مشقات فراوان از کشور خارج کرده ایم و بهره یی از این همکاری نبرده ایم.
سیدرضا شهرستانی تصریح کرد: «مشکل اصلی ما در حال حاضر فاینانس پروژه های معدنی است و معامله برد-برد تنها معامله یی است که طرف خارجی حاضر به فاینانس پروژه های کشور باشد در غیراین صورت تنها خروج ارز از کشور را در پی خواهد داشت.»
وی با بیان اینکه شرکت های چینی و هندی پیشنهادهایی برای حضور در پروژه های معدنی ایران مطرح کرده اند، اظهار کرد: «به این ترتیب طرف چینی و هندی قصد دارند مطالباتمان را در قالب احداث پروژه های جدید به ما بازگرداند. به عبارت دیگر، از سرمایه خودمان، پروژه هایمان را فاینانس کنند که این قالب همکاری به هیچ عنوان به نفع طرف ایرانی نیست.»
شهرستانی افزود: «طرف خارجی باید فاینانس پروژه ها را به عهده بگیرد و در سود و زیان پروژه ها شریک شود. بدین ترتیب می تواند پول خود را از محل سود پروژه ها دریافت کند.»
این عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد با بیان اینکه اکنون بیش از هر چیز نیازمند شریک تجاری هستیم، تصریح کرد: «اگر همکاری تنها در قالب احداث کارخانه باشد، منفعتی برای کشور به همراه نخواهد داشت. در شرایط موجود باید بکوشیم تا ارز را به کشور وارد کنیم نه اینکه به بهانه احداث کارخانه، مبالغ هنگفتی را نیز از کشور خارج کنیم.»
پویایی فضای معدن و صنایع معدنی، ضرورت بازنگری و به روزرسانی در این حوزه را هر روز مورد تاکید قرار می دهد. در بازار رقابتی موجود، تولیدکنندگانی نبض بازار را در دست خواهند گرفت که با تغییر شرایط معدن و ارتقای تکنولوژی، فرآیند تولید خود را به شیوه یی مورد بازنگری قرار دهند که کمترین هزینه و بیشترین سودآوری را برای آنان به ارمغان بیاورد و این مهم نیز تنها با در اختیار داشتن دانش فنی محقق می شود.

با در نظر گرفتن شرایط فعلی کشور می توان گفت صنایع معدنی بیش از احداث کارخانه، به یک شریک تجاری و همکاری برد- برد نیاز دارد تا در سایه این همکاری خود صاحب دانش فنی احداث کارخانه شود.