به گزارش باشگاه آلومینیوم به نقل از ایسنا، استاد برجسته و چهره ماندگار و پیشکسوت دانشکده فنی دانشگاه تهران و پدر علم متالورژی ایران، دکتر "رامز وقار" بدرود حیات گفت و رخ در نقاب خاک کشید. وی در سال ۱۳۱۰ در تفلیس متولد شد و با تغییر رژیم شوروی سابق به آنها اعلام شد یا باید به تابعیت آنجا در بیایند و یا این کشور را ترک کنند که خانواده وی راهی ایران شدند و رامز تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تهران گذراند و دوره متوسطه را در دبیرستان البرز سپری کرد. وی در دانشکده فنی دانشگاه تهران در رشته شیمی دانش آموخته شد و ایشان به عنوان شاگرد اول رشته مهندسی شیمی دانشگاه تهران با بورس دولتی به بلژیک رفت و در سال ۱۳۴۶ موفق به اخذ درجه دکتری شد.
وی پس از بازگشت به کشور به عنوان دانشیار و از سال ۱۳۴۶ با رتبه استادی در دانشکده فنی دانشگاه تهران فعالیت داشت و مدتی نیز رییس اداره ساختمان دانشگاه تهران بود. استاد وقار از سال ۱۳۴۹ تا سال ۱۳۵۴ که بنا به درخواست شخصی از دانشگاه تهران بازنشسته شد، مدیریت گروه متالورژی این دانشگاه را برعهده داشت. استاد تا سال ۱۳۵۸ به عنوان مشاور عالی شرکت ملی ذوب آهن ایران فعالیت داشت .عضویت در مدیریت سازمان گسترش، مدیریت عامل کارخانه ماشین سازی اراک و مدیریت کارخانه آلومینیوم سازی اراک از جمله مسئولیتهای ایشان تا سال ۱۳۶۰ بود.
تاسیس شرکت مهندسان مشاور معدنکاو در سال ۱۳۶۰، عضویت در کمیسیون صنعت شورای عالی پژوهش کشور در سال ۱۳۶۱ ، ارائه مشاوره به واحدهای بزرگ صنعتی و تدریس بعضی از دروس گروه مهندسی متالورژی و مواد از سال ۱۳۶۲ از دیگر خدمات وی بود.
گواهینامههای تخصصی در متالورژی آهن، متالورژی فلزات غیرآهنی، شناسایی مواد فلزی، الکتروشیمی، الکترومتالورژی و فرآوری مواد معدنی از دانشگاه بروکسل (۱۹۵۷)، دیپلم علوم تجربی در رشته متالورژی از دانشگاه بروکسل (۱۹۶۰)، طی دوره کوتاه مدت شش ماهه عیار کردن مواد معدنی در دانشگاه پاریس (۱۹۶۷) و طی دوره کوتاه مدت شش ماهه متالورژی اورانیوم و مواد رادیواکتیو از مرکز انرژی اتمی فرانسه ۱۹۶۹ از دیگر مدارج علمی تخصصی استاد وی بوده است. رامز، اولین کتاب خود را در سال ۱۳۴۷ در مورد تهیه مواد معدنی و فرآوری مواد معدنی منتشر کرد.
برچسب ها
ثبت نظر