باشگاه آلومینیوم: دهها سال قبل، ستارهشناسان با بررسی ذرات موجود در آسمان پی به حضور مادهای رادیواکتیو در فضا بردند. این ماده، ایزوتوپی از آلومینیوم 26 (AL26) بود که در سراسر فضا پخش شده بود. این نوع آلومینیوم رادیواکتیو برای نخستینبار در سال 1670 مشاهده شد اما تاکنون بهدرستی شناسایی نشده بود.
بهگزارش باشگاه آلومینیوم، امروزه با استفاده از دستگاههای جدید و پیشرفته، دانشمندان متوجه شدند که منبع آلومینیوم 26 یا رادیواکتیو، واکنش اتمی بزرگی است که در فضا رخ داده است اما تولید این مادة رادیواکتیو و انتشار آن در فضا سؤالات بسیاری را به ذهن متبادر میسازد.
بهگفتة ستارهشناسان، فلز آلومینیوم تنها زمانی در ستارهای تولید میشود که عمر آن ستاره به پایان برسد. زمانیکه هستة ستارهای عاری از گاز هیدروژن باشد، هیدروژن باقیمانده در پوستة بیرونی ستاره شروع به سوختن میکند. در این مرحله ستاره وارد مرحلة "قرمزشدن" میشود و مقادیر اندکی از ایزوتوپ آلومینیوم تولید میکند.
اما بسیاری از ستارهشناسان معتقدند که آلومینیوم 26 مشاهدهشده در فضا، حاصل برخورد دو ستاره به یکدیگر است که یکی از آن ستارهها بخش پایانی عمر خود را طی میکرده است.
هماکنون محققین ناسا درحال رصد ستارگان اطراف زمین هستند تا وجود آلومینیوم 26 را در آنها مورد بررسی قرار دهند و این امر ازطریق مشاهده با اشعة گاما امکانپذیر است.
کیمینسکی، یکی از محققین ناسا در این رابطه میگوید: با بررسی حضور آلومینیوم 26 در ستارگان، میتوان به طول عمر آنها پی برد، ازطرفی ازآنجاکه تنها ستارههای بزرگ امکان تولید این نوع آلومینیوم رادیواکتیو را دارند، میتوان اندازة ستاره و فاصلة آنرا از زمین محاسبه کرد.
برچسب ها
ثبت نظر