مقایسه سخنان احمدی نژاد و روحانی در سازمان ملل

در ادبیات هر رئیس‌جمهور، نشانه‌هایی از جهت‌گیری‌های اساسی او و سیاست‌های کلان جمهوری اسلامی در دوران او به چشم می‌خورد.

دکتر محمود احمدی‌نژاد مدت کوتاهی پس از آن که در سال ۱۳۸۴ به ریاست‌جمهوری انتخاب شد برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک رفت. او در سخنرانی اول خود با صراحت از آمریکا و ساختار سازمان ملل و شورای امنیت انتقاد کرد.

مساله هسته‌ای ایران یکی از عمده‌ترین محورهای سخنرانی دکتر احمدی‌نژاد بود، به ترتیبی که واژه "هسته‌ای" "ان‌پی‌تی"، "سوخت" و "آژانس" بیش از هر واژه دیگری در سخنرانی او به کار رفته است.

پس از واژه هسته‌ای کلمات "عدالت"، "صلح"، "جمهوری"، "اسلامی" و "ایران"، دیگر کلمات پرکاربرد این سخنرانی محمود احمدی‌نژاد بودند. او همچنین بارها از کلماتی چون "مردم"، "ملت‌ها"، "بشر"، "جامعه جهانی"، "اعتماد" و "آرامش" استفاده کرد.

اما روند سخنرانی های احمدی نژاد از یک حرکت تکاملی خبر میداد، به نحوی که در آخرین سخنرانی خود در سال 91 نیازی به استفاده از واژه های مرتبط با انرژی هسته ای نمی دید، بلکه موضوع انسان، بشریت و مهدویت بیشترین زمان سخنرانی او را به خود اختصاص داد.

وی در آخرین سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل، با تکیه بر ظهور حضرت حجت (ارواحنا فداه) و دنیای زیبای پس از ظهور؛ از "جهان" و "جهانی" "مردم"، "انسان‌‌ها" و "انسانی" "بهار" بیش از هر واژه دیگری استفاده کرد.

اما حسن روحانی دیشب برای اولین بار به مجمع عمومی سازمان ملل رفت و واژه هایی را به کار برد که میتواند خط مشی سیاست خارجی دولت یازدهم در 4سال آینده را نشان دهد.

"خشونت"، "جهان"، "هسته ای" "مردم"، "صلح"، "منطقه"، "افراط"، "امید" و "ایران" کلمات پرکاربرد حسن روحانی در شب گذشته بودند.

محور اصلی سخنرانی دکتر روحانی مسایلی چون، ارائه تصویری از بحران‌های خشونت‌بار جهانی و به ویژه منطقه خاورمیانه و در عین حال امیدواری به این که اراده مشترک جهانی برای حل این مشکلات شکل بگیرد بود.

آقای روحانی همچنین به شعار "اعتدال" نیز اشاره کرد و تحریم‌های وضع‌شده علیه ایران را مورد انتقاد قرار داد.

در تصاویر زیر کلمات پرکاربرد سخنرانی‌های آقایان دکتر روحانی و دکتر احمدی‌نژاد نمایش داده شده‌ است.

اندازه واژه‌ها به نسبت تکرار آنها در هر سخنرانی است.