صنعتگران فعل خواستن را صرف می‌کنند

باشگاه آلومینیوم- مهدی حقانی در گفت‌وگو با فلزات آنلاین با بیان اینکه این واحدی تولیدی در حال حاضر غیرفعال است، عنوان کرد: با توجه به اینکه تمام امکانات و دستگاه‌های تولید ورق آلومینیوم را در اختیار داریم، تنها به دلیل عدم وجود سرمایه در گردش کافی قادر به تولید نیستیم. در همین راستا اقدامات زیادی انجام داده و برای اخذ وام و تسهیلات به بانک‌ها مراجعه کرده‌ایم اما به دلیل شروط تعیین شده مانند ارائه سند ملکی معتبر و عدم پذیرش سند کارگاه به عنوان وثیقه، موفق به اخذ وام نشده‌ایم. باید گفت که یکی از دلایل دیگری که باعث شد در این مسیر دچار مشکل شویم، عدم تمرکز روی تولید یک محصول و فعالیت در صنایع مختلف (مس، فولاد و آلومینیوم) بود. علاوه‌براین موضوع، شرایط نابسامان بازار و عدم ثبات اقتصادی هم بی‌تاثیر نبود زیرا نوسان قیمت شمش آلومینیوم زیاد بود و همچنین قیمت شمش نسبت به سال‌های ابتدایی فعالیت ما بسیار افزایش پیدا کرده بود؛ با توجه به میزان سرمایه‌ای که ما در اختیار داشتیم، خرید شمش با این قیمت‌‌ها توجیه‌پذیر نبود و به همین دلیل خروج از صنعت آلومینیوم را انتخاب کردیم. در صورتی که ما علاقه بسیاری به تولید داشته و انگیزه زیادی برای ادامه مسیر داریم و تنها به سبب عدم حمایت‌های لازم از سوی دولت و شرایط اقتصادی، امکان راه‌اندازی مجدد و از سرگیری فعالیت‌های تولیدی را نداریم؛ گفتنی است که ما برای خرید تجهیزات و توسعه مجموعه حتی اقدام به فروش ملک شخصی کرده و آن را در زمینه تولید سرمایه‌گذاری کردیم اما زمانی که مجددا قصد فعال‌سازی واحد و روشن کردن کوره‌ها را داشتیم، به دلیل افزایش قیمت شمش آلومینیوم منصرف شدیم. متاسفانه نابسمانی بازار و نوسان قیمت مواد اولیه روی فعالیت اکثر تولیدکنندگان اثر گذاشته و باعث خاموش شدن چراغ واحدهای تولیدی شده است.

وی در خصوص چالش‌هایی که در مسیر تولید با آن مواجه بودند، اذعان کرد: در سال گذشته ما در صنعت فولاد فعالیت داشته و با چالش تامین انرژی برق به مقدار کافی دست به گریبان بودیم. باید اضافه کنم که این چالش باعث شد تا ما حدود پنج میلیارد تومان متحمل خسارت شده و پس از مراجعه به شرکت توزیع نیروی برق با این پاسخ روبه‌رو شویم که باید علاوه بر پست برقی که خود در گذشته هزینه احداث آن را تقبل کرده‌ایم، مجددا برای رفع مشکل هزینه کرده و پست برق جدیدی را احداث کنیم؛ گفتنی است که هزینه احداث این پست برق جدید یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان بود. همچنین محدودیت‌های انرژی هم بسیار برای ما دردسرساز شده بود و در زمان تولید که تمام امکانات و تجهیزات آماده‌به‌کار بوده و مذاب درون کوره قرار داشت، به طور ناگهانی برق قطع می‌شد. در شرایطی که تولیدکنندگان با کاهش میزان تولید و درآمد مواجه هستند، ملزم به پرداخت حقوق کارکنان بوده و سازمان‌های امور مالیاتی کشور و تامین اجتماعی نیز توجهی به وضعیت آن‌ها ندارد؛ با در نظر گرفتن این مسائل باید گفت که صنعتگران از تمام جوانب تحت فشار بوده و تولید در کشور با مشکلات زیادی همراه است.

کیفیت، ضامن بقای واحدهای تولیدی

مدیرعامل شرکت تولیدی ذوب و نورد فلزات حقانی با اشاره به میزان تقاضا برای محصولات در بازار مصرف، تصریح کرد: در حال حاضر میزان تقاضا برای ظروف آلومینیومی در بازار مناسب بوده و برخی تولیدکنندگان در زمینه صادرات هم فعالیت دارند. تنها نکته‌ مهمی که تولیدکنندگان داخلی باید برای جذب بیشتر مشتریان و توسعه بازارهای هدف خود در نظر بگیرند، کیفیت محصولات است. متاسفانه باید گفت که در حال حاضر عرضه برخی محصولات بی‌کیفیت در بازار سبب شده تا مشتریان تمایل به خرید ظروف خارجی با قیمت‌های بالاتر داشته باشند زیرا تولیدکنندگان داخلی امکان سرمایه‌گذاری بیشتر را نداشته و ناچار به تولید این نوع از محصولات هستند. با توجه به تقاضای بالای مشتریان، اگر تولیدکنندگان ایرانی قصد ماندن در میدان رقابت و ادامه مسیر تولید را دارند، باید محصولاتی باکیفیت تولید کرده تا موفق به تغییر شرایط شوند. گفتنی است که انجام اقداماتی در زمینه برندسازی و تبلیغ محصولات، زمانی موثر خواهد بود که کیفیت محصول قابل قبول باشد؛ به همین دلیل در درجه اول کیفیت مهم بوده و در درجه دوم انجام امور تبلیغاتی؛ در غیر این صورت تبلیغات محصول بی‌کیفیت می‌تواند ضد برند عمل کند. در مقابل زمانی که محصول از کیفیت خوبی برخوردار باشد، این اقدامات بسیار موثر بوده و مشتریان با مشاهده کیفیت و کارایی محصول خود به مبلغان آن تبدیل می‌شوند.

حقانی در همین راستا ادامه داد: ما در زمان فعالیت مجموعه علاوه بر استان تهران، مشتریانی از سایر استان‌های کشور مانند همدان، اراک، تبریز و… داشتیم اما به دلیل افزایش تعداد واحدهای نورد در سطح کشور، میزان تقاضا برای ورق آلومینیومی از سایر استان‌ها کاهش یافت. البته بازار مصرف اشباع نشده و امکان ورود سرمایه‌گذاران جدید به این صنعت وجود دارد، به شرطی که محصولات باکیفیتی را تولید کرده و در کنار آن سرمایه کافی هم در اختیار داشته باشند. لازم به ذکر است که فعالیت برخی کارگاه‌های تولیدی غیرمجاز نیز بر میزان تولید و فروش واحد‌های مجاز تاثیر‌گذار گذاشته است زیرا این واحدها بدون وجود هیچ مشکلی در مسیر تولید مانند مسائل مالیاتی و بیمه، به راحتی به فعالیت می‌پردازند؛ گفتنی است که عدم نظارت سازمان‌های مربوطه باعث شده تا فعالیت کارگاه‌های غیرمجاز از اواخر دهه ۶۰ تا به امروز بسیار شدت بگیرد.

دوست یا رقیب، مسئله این است!

وی در رابطه با ماشین‌آلات و دستگاه‌های مورد استفاده در صنعت ورق آلومینیومی، اظهار داشت: خوشبختانه ماشین‌سازان داخلی موفق به بومی‌سازی اکثر تجهیزات و ماشین‌آلات در این حوزه شده‌اند و ما در این کارگاه از دستگاه‌های نوردی که خود طراحی کرده و ساخته بودیم، استفاده می‌کردیم. تنها نکته‌ای که باید در نظر گرفت این است که حمایت‌های کافی از تولیدکنندگان و ماشین‌سازان داخلی، هم از سوی دولت و هم از سوی مصرف‌کنندگان مانند تولیدکنندگان خارجی به عمل نمی‌آید؛ در صورتی که به سبب دانش و مهارت بالا، صنعتگران ایرانی می‌توانند گام‌های بزرگی در جهت رشد و ارتقای صنعت کشور بردارند. به عنوان مثال یکی از واحد‌های تولیدی در کشور که موفق به بومی‌سازی قطعات وارداتی مورد استفاده در صنعت فولاد شده است، با ما همکاری داشته و ما یکی از مراحل تولید را برای آن‌ها انجام می‌دهیم اما شرکت‌های فولادی علی‌رغم مشاهده کیفیت و کارایی بالای محصول، از این تولیدکننده حمایت نکرده و کمتر از میزان موردنیاز قطعات را سفارش می‌دهند. لازم به ذکر است که تنها موردی که تولیدکنندگان ایرانی در آن امکان رقابت با تولیدکنندگان خارجی را ندارند، غلتک‌های دستگاه نورد است زیرا کیفیت غلتک‌های داخلی به پای غلتک‌های خارجی نمی‌رسد و غلتک‌های داخلی قیمت بالایی دارند. به عنوان مثال غلتک‌های آلمانی کیفیت بسیار خوبی داشته و برای تولید ورق‌های آلومینیومی و مسی بسیار مناسب هستند اما امکان واردات آن‌ها وجود ندارد.

مدیرعامل شرکت تولیدی ذوب و نورد فلزات حقانی در خصوص چالش کمبود نیروی انسانی، ابراز کرد: علی‌رغم اینکه برای تولید ورق آلومینیومی نیاز به به‌کارگیری افراد متخصص در خطوط تولید نبوده و متقاضیان بعد از کسب مهارت‌های لازم امکان فعالیت در کارگاه را دارند، نیروی کار ایرانی به دلیل سختی کار و حقوق پایین نسبت به هزینه‌های زندگی، تمایلی به فعالیت در واحدهای صنعتی ندارد. در صورتی که نیروی انسانی یکی از عوامل مهم و تاثیر‌گذار در روند تولید بوده و اکنون اکثر صنایع در کشور با کمبود آن مواجه هستند؛ باید اذعان کنم که در این شرایط، انتخاب نیروی کار ایرانی برای ادامه فعالیت شغل‌های کاذب بوده و برخی از واحدهای تولیدی مجبور به استفاده از نیروی کار خارجی هستند. لازم به ذکر است که ما در طول فعالیت خود برای حدود ۱۵ تا ۳۵ نفر زمینه اشتغال را فراهم کرده بودیم و تعداد نیروی‌های فعال در مجموعه قبل از تعطیلی آن به ۱۷ نفر می‌رسید.

حقانی در پاسخ به این سوال که آیا این واحد تولیدی در زمان فعالیت خود با چالش‌های زیست‌محیطی نیز روبه‌رو بوده است، گفت: به دلیل اینکه میزان آلودگی وارد شده به محیط زیست از سوی این مجموعه بسیار پایین بود، ما چالش خاصی در این زمینه با سازمان حفاظت محیط زیست نداشتیم. گفتنی است که به طور کلی صنایع نوردی و تولید ورق آلومینیومی، آلودگی را به محیط زیست وارد نکرده و جزو صنایع آلاینده به شمار نمی‌روند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر شاهد ثبات اقتصادی در کشور باشیم، بی‌شک آینده صنعت ورق آلومینیومی بسیار روشن خواهد بود؛ تنها خواسته ما از سازمان‌های دولتی حمایت از تولیدکنندگان و هموارسازی مسیر تولید است. به عنوان مثال پرداخت ۳۰ درصد حقوق کارکنان به عنوان حق بیمه به سازمان تامین‌ اجتماعی، برای تولیدکنندگان که همچون واسطه‌گران از حاشیه سود بالایی برخوردار نیستند دشوار است. تولیدکنندگان علاوه بر رشد صنعت کشور، با اشتغال‌زایی برای افراد باعث کاهش میزان ناهنجاری‌های اجتماعی در جامعه می‌شوند اما متاسفانه توجه کافی به آن‌ها نمی‌شود.