طی یک سال گذشته بحران کمبود و گرانی کاغذ بسیاری از مجلات، نشریات و روزنامههای ایران را با خطر تعطیلی مواجه کرده است. مطبوعات یکی از ارکان مهم فرهنگی و سیاسی کشور است و از همینرو تعطیلی روزنامهها تبعات فرهنگی بسیاری را با خود به همراه خواهد داشت.
به گزارش باشگاه آلومینیوم از برنا، مدیران رسانههای کاغذی باید برای خرید کاغذ و زنده نگاهداشتن رسانه خود یا دست به تعدیل نیرو و کم کردن خبرنگاران تحریریه خود بزنند یا تعداد صفحات و تیراژ روزنامه خود را کاهش دهند.
بااینحال اما برخی روزنامههای کشور توانستهاند با مشارکت در فضای مجازی و گسترش دامنه محتوای خود تا موبایلها و لپتاپهای مخاطبین، کسب درآمد از فضای مجازی کنند و مانع مشکلات مالی شوند.
موضوع بحران نبود مخاطب برای روزنامهها با افزایش فضای مجازی و تسریع اطلاعرسانی و انتقال اخبار، دیگر مسئلهای است که آن قسم از روزنامههای کشور که توجهی به نوآوری ندارند را با مشکلات جدی روبرو کرده است.
فیروز نعیم محبوبی، مدیرمسئول روزنامه نوآوران و سردبیر روزنامه هدف و اقتصاد در مصاحبه با برنا گفت: «به هیچ قیمتی کاغذ برای روزنامهها موجود نیست. روزنامه نوآوران و روزنامه هدف و اقتصاد با مشکل کمبود کاغذ روبرو است و وزارت ارشاد هم کاغذ ندارد و واردکنندههای کاغذ هم نمیتوانند ارز 4200 تومانی برای واردات کاغذ دریافت کنند.»
او ادامه داد: «درنهایت ما برای روزنامه نوآوران بهسختی توانستیم 2 تن کاغذ خریداری کنیم که این مقدار کاغذ با صرفهجویی کفاف 20 روز انتشار را خواهد داد. ولی بعد از تمام شدن این 2 تن کاغذ، ما بازهم با مشکل کاغذ مواجه میشویم.»
او همچنین درباره وضعیت فعلی کاغذ در بازار کشور گفت: «درحالحاضر کاغذ وجود دارد اما واسطهها برای سود بیشتر خود در آینده این کاغذها را پنهان کردهاند.»
همچنین مشکل دیگری که نشریات و مجلات کاغذی با آن روبرو شدهاند افزایش 7 برابری قیمت زینک است.
مدیرمسئول روزنامه نوآوران در ادامه با تاکید بر اینکه درآمد زیادی برای بسیاری از روزنامههای کشور وجود ندارد گفت: «آگهی بخش خصوصی درحالحاضر بسیار کم شده و یارانهای که برای روزنامهها در نظر گرفته شده بود به حداقل رسیده است. از طرفی در سالهای قبل، وزارت ارشاد به روزنامهها یارانه میداد که درحالحاضر چنین چیزی وجود ندارد و آگهیهای دولتی و شهرستانها هم بسیار کم شده است.»
محبوبی ادامه داد: «در کشوری مثل ایتالیا روزنامهها با تیراژ بالا بهصورت رایگان در شهر توزیع میشود اما با مشکل مالی روبرو نمیشوند. این اتفاق به دلیل دولتی نبودن اقتصاد این کشور است. وقتی بخش خصوصی توانایی بیشتری دارد، آگهی بیشتری به روزنامهها میدهد و ازاینرو مطبوعات ایتالیا حتی یارانهای که دولت برای روزنامهها در نظر گرفته را هم دریافت نمیکنند؛ اما در ایران 70 درصد اقتصاد ما دولتی است. اقتصاد دولتی باعث میشود ما نتوانیم جذب آگهی داشته باشیم. این در حالی است که بیشتر درآمد روزنامهها از آگهی است.»
محبوبی همچنین خبر داد: «به دلیل همین مشکلات مالی طی چند سال گذشته روزنامه نوآوران حدود 5 میلیارد تومان ضرر داشته است.»
وی در ادامه راههایی که مدیران روزنامهها برای مواجه با مشکلات مالی و بقا رسانه خود طی کردند را اینگونه شمارش کرد: «روزنامهها ابتدا کارمندان تحریریه خود را تعدیل کردند، سپس تیراژ روزنامه خود را کم کردند، بعدازآن تعداد صفحات کم و توزیعهای رایگان حذف شدند. حتی برخی روزنامهها برای کم کردن هزینه چاپ خود مجبور بهجایگزین کردن صفحات سیاهوسفید بهجای صفحات رنگی روزنامه خود شدند.»
و اما یکی از راههای بقای یک رسانه نوآوری است اما اکثر روزنامههای کشور در این روزها، محلی برای بازنشر اخباری شدهاند که روز قبل خبرگزاریها و رسانههای تصویری بارها از آنها گفتهاند و این در حالی است که رسانههای کاغذی مانده جهان، برای ادامه راه خود و زنده ماندن به سمت نقد و بررسی و تحلیل اخبار رفتهاند و دیگر از خبر در صفحاتشان اثر چندانی نیست.
فیروز نعیم محبوبی در پاسخ به این سوال که چرا اکثر روزنامههای کشور هیچ تازهای برای مخاطب ندارند و تنها اخبار روز قبل را که بهنوعی دیگر خبر سوخته محسوب میشود، منتشر میکنند گفت: «روزنامههای ایران میتوانند محتواهای بسیار خوبی را روزانه تولید کنند اما این در صورتی اتفاق میافتد که هزینه لازم برای جذب خبرنگاران و تحلیلگران وجود داشته باشد. متاسفانه مدیرمسئولان روزنامهها در حاضر فقط در پی کاغذ و پرداخت حقوق خبرنگاران خود هستند. بسیاری از رسانههای کشور چند ماه است که توانایی پرداخت حقوق خبرنگاران خود را ندارند.»
برچسب ها
ثبت نظر